به گزارش ”ورزش سه”، وقتی نام پرسپولیس و استقلال در میان باشد، هر ورزشی جذاب می‌شود، این دو تیم بوی رقابت می‌دهند؛ پس اولین مسابقه تاریخ فوتبال زنان پرسپولیس حتی اگر در لیگ دسته اول برگزار شود، اصحاب رسانه را به محل برگزاری این مسابقه می‌کشاند. به مرغوبکار می‌رویم، سی دقیقه پیش از شروع اولین مسابقه تاریخ باشگاه پرسپولیس در فوتبال زنان، هواداران این تیم روی سکوهای استادیومی که به خانه استقلال شهرت دارد؛ نشسته‌اند. پرچم همان پرچم است و شعار هم همان شعار. «ما پرسپولیس ایرانیم، حالا حالاها قهرمانیم» در شرایطی که نیم ساعت دیگر اولین مسابقه رسمی تاریخ زنان پرسپولیس انجام می‌شود، اما در فضای هواداری، چه کسی به منطقی بودن این شعارها اهمیت می‌دهد؟!

مادران و خواهران بازیکنان، روی سکوها نشسته‌اند و کمی دورتر، پدران و برادران آن‌ها با احتیاط گوشه‌ای از سکوها را به خود اختصاص داده‌اند. کسی حضور آن‌ها را منع نکرده اما احتیاط شرط عقل است! پس در گوشه‌ترین جایگاه ممکن، جایی که کسی نبیند به نظاره دختران خود نشسته‌اند. هر تذکر کوچکی از سوی نیروی انتظامی هم یک جواب واحد دارم: «دخترم در زمین است»

در کاسه زمین، روی چمن‌های سرد مصنوعی، بازیکنان دو تیم مشغول گرم کردن هستند. عکاسان در نیمه زمین پرسپولیس تجمع کرده‌اند. با بازیکنان حرف می‌زنیم، انرژی و روحیه بالای بازیکنان کاملا هویداست. به نظر می‌رسد کمتر از ۱۸ سال سن دارند اما چیزی که در خصوص آن‌ها جلب توجه می‌کند؛ «همدلی» است. حداقل تا به اینجای کار و قبل از اولین مسابقه فصل، بازیکنان ذخیره و اصلی این تیم یکدل هستند. ذخیره‌ها نام بازیکنان اصلی را فریاد می‌زنند: باریکلا فاطمه، آفرین محدثه، مرسی از این شوت… و جملات انرژی بخش ادامه دارد.

اگرچه قرار بود این مسابقه راس ساعت ۱۵ آغاز شود اما ساعت حدود ۱۵:۱۵ دقیقه است که بازیکنان وارد زمین می‌َشوند. اولین چیزی که جلب توجه می کند، حضور داور وسط با لباس داور با گرمکن مشکی است! مهسا قربانی، سرشناس‌ترین داور فوتبال زنان ایران قرار بود برای این مسابقه سوت بزند اما سرماخوردگی مانع او شده تا بعد از حسرت قضاوت در داربی تهران، حالا برای تیم زنان پرسپولیس هم نتواند سوت بزند! اما کوبل داوری این مسابقه همه بین المللی هستند. در راس آن‌ها، مائده جعفری و آتنا لشنی، تا بدین ترتیب مشخص شود این مسابقه از چه اهمیتی برخوردار است.

اگر روی سکوها، پرچم و شعار، همان پرچم و شعار همیشگی‌ست، داخل زمین هم ظاهر ماجرا مشابه همان تیم همیشگی پرسپولیس است. کیت اصلی، منقش به تخت جمشید و با همان برند به تن دختران قرمزپوش است. روی نیمکت هم بازیکنان زمزمه می کنند: پتو رو طوری بیاندازید که لوگو تیم‌مان مشخص باشد! فاطمه امیری در میان تشویق هم‌تیمی‌هایش بازوبند کاپیتانی را به بازو می‌بندد و حالا همه چیز برای آغاز این لحظه تاریخ‌ساز آماده است!

سوت آغاز مسابقه و همان چیزی که انتظار می‌رفت؛ پرسپولیس سر و پا حمله برای کسب اولین پیروزی تاریخ! اگرچه اگر نام پرسپولیس درمیان نبود، چنین انتظاری از تیمی که کمتر از یک ماه است تشکیل شده، غیرمنطقی است. آن هم در مقابل تیمی که اگرچه گمنام اما باتجربه است. پرسپولیس حمله کرد، موقعیت داشت، به تیر دروازه کوبید اما گلی نزد. تک گل این مسابقه در دقیقه ۴۳ وارد دروازه قرمزها شد و در ادامه هم خبری از گلزنی نبود. روی نیمکت ذخیره‌ها، بازیکنان کم سن و سال پرسپولیس  گاهی حتی فراموش می‌کردند که عضوی از این تیم هستند و با تمام وجود به تشویق تیم‌شان مشغول بودند! در همین اوقات کم کم سر و کله هواداران استقلال هم پیدا می شود. به هرحال مرغوبکار خانه استقلال است، حتی در روزی که تیم‌شان در زمین حضور ندارد؛ ورزشگاه باید در تسخیر آن‌ها باشد! پس تقابل هواداران استقلال و پرسپولیس روی سکوهای سرد موجب جذابیت بیش از پیش این مسابقه می‌شود.

اما در چهل دقیقه پایانی در داخل زمین کمتر کار تاکتیکی می‌بینیم. بازیکنان جوان پرسپولیس، به شکل احساسی حمله می‌کنند و بازیکنان مهرگان هم می‌خواهند در بخشی از این تاریخ مهم، خودی نشان دهند. پس دو تیم با جان و دل روی چمن غیراستاندارد برخوردهای خشنی با هم دارند و چندین بار برانکارد به زمین می‌آید! جراحت سنگین در برخورد سر به سر دو بازیکن، موجب انتقال آن‌ها به بیمارستان می‌شود و در نهایت مائده جعفری سوت پایان این مسابقه را می‌زند. اولین شکست در اولین مسابقه تاریخ برای پرسپولیس، در مسابقه‌ای که «نتیجه»، کمتر از همیشه اهمیت داشت.

این نخستین تیم زنان پرسپولیس است. برای درج در تاریخ و آشنایی هواداران این تیم با بازیکنان تیم زنان خود:

عکاس: محیا سادات حسینی