برای ثبت هر چه بهتر تصاویر و ویدیوها، ثابت نگه داشتن دستها هنگام فیلمبرداری یا عکاسی از اهمیت بالایی برخوردار است. در غیر این صورت، ممکن است با تصویری تار یا ویدیویی لرزان مواجه شوید. برای مقابله با چنین حرکاتی، دوربینها از روشهای مختلفی برای تثبیت تصویر استفاده میکنند. دو روش اصلی محبوب در دوربینهای عکاسی و گوشیهای هوشمند، لرزشگیر اپتیکال (OIS) و لرزشگیر دیجیتال (EIS) هستند.
OIS با جابهجایی خود لنز دوربین برای جبران هر گونه حرکت خارجی عمل میکند. EIS از سوی دیگر، بر الگوریتمهای نرمافزاری تکیه میکند تا لرزشها را خنثی کند. اگرچه هر دو روش در تثبیت تصویر کارآمد هستند، اما ممکن است این سوال پیش بیاید که کدامیک بر دیگری برتری دارد. در این مطلب به همین موضوع میپردازیم.
مشاهده همه
- ۵ تکنیک کاربردی برای کاهش نویز در عکاسی
اهمیت لرزشگیر تصویر
تصور کنید در یک کنسرت موسیقی هستید و میخواهید از خواننده ویدیویی ضبط کنید. در چنین شرایطی، شما در یک مکان ثابت ایستاده یا نشستهاید و گوشی خود را برای ضبط اجرا نگه میدارید. در چنین موقعیتهایی، از آنجایی که حرکت نمیکنید، گوشی شما عمدتاً ثابت میماند. در نتیجه، یک ویدیوی نسبتاً پایداری خواهید داشت.
از سوی دیگر، بیایید شرایطی را در نظر بگیریم که شما در حال قدم زدن هستید و فرزندتان نیز جلوی شما راه میرود. ممکن است بخواهید گوشی خود را بیرون بیاورید و لحظهای با فرزندتان را ضبط کنید. در این حالت، از آنجایی که در حال راه رفتن هستید، ثبات ندارید. بنابراین، این سناریو با حالت ایستاده بودن در کنسرت که گوشی شما ثابت است، متفاوت است. در نتیجه، ویدیویی که ضبط میکنید ممکن است لرزان باشد.
با این حال، هیچ کس دوست ندارد ویدیوهای لرزان ببیند. این ویدیوها به طور کلی از کیفیت پایین هستند و نمیتوانند در شبکههای اجتماعی برای شما لایک زیادی به ارمغان بیاورند. برای مقابله با این موضوع، تولیدکنندگان گوشیهای هوشمند ویژگیهایی مانند EIS و OIS را در محصولات خود قرار میدهند. در حالی که آنها مطمئناً جادوئی نیستند که بتوانند لرزش را از ویدیوها حذف کنند، اما عملکرد عالی در جذابتر کردن عکسها و ویدیوهای شما دارند.
اکنون ممکن است تعجب کنید که اگر هر دو کار یکسانی انجام میدهند، چرا نمیتوانیم فقط از EIS یا OIS استفاده کنیم؟ چرا دو روش مختلف برای تثبیت عکسها و ویدیوها وجود دارد؟ و اگر آنها متفاوت هستند، کدام یک موثرتر است؟ بیایید برای فهمیدن اینکه کدام یک از این دو فناوری برای تثبیت تصویر بهتر است، عمیقتر به هر دو فناوری نگاه کنیم.
لرزشگیر دیجیتال (EIS) چیست؟
لرزشگیر دیجیتال (EIS) همانطور که از نامش پیداست، از مجموعهای از الگوریتمها برای تشخیص لرزش و تکان خوردن در ویدیو بهره میگیرد و سپس با جادوی نرمافزار، این لرزشها را از بین میبرد. این فناوری با بریدن حاشیههای ویدیو عمل میکند و بدین ترتیب لرزشها و تکانهای گوشههای تصویر را از بین میبرد. اگر گوشی هوشمند شما دارای EIS است، سعی کنید وارد حالت فیلمبرداری شوید و EIS را ابتدا فعال و سپس غیرفعال کنید. متوجه تغییر میدان دید در هر دو حالت خواهید شد.
با این کار، مجموعهای از الگوریتمها روی ویدیو اعمال میشود تا قبل از پردازش توسط پردازشگر تصویر (ISP)، لرزشها و تکانها را برطرف کند. این روزها بسیاری از گوشیها دارای قابلیتهای موسوم به super-steady هستند که البته هرکدام از شرکتها برای این مشخصه از نام متفاوتی استفاده میکنند و مثلا در گوشیهای آیفون این قابلیت، Action Mode نام دارد. این مشخصه میتواند از قابلیت لرزشگیر دیجیتال برای تکانهای شدید بهتر استفاده کند. به طور کلی هرچقدر قاب بزرگتر باشد، فضای بیشتری برای برش و کاهش لرزشها وجود دارد. به همین خاطر چنین قابلیتی برای دوربینهای اولترا واید عملکرد بهتری دارد.
از آنجایی که EIS کاملا مبتنی بر نرمافزار است، ممکن است گاهی اوقات با مشکلاتی مواجه شوید. برای مثال، ممکن است هنگام دویدن یا حرکت زیاد هنگام ضبط ویدیو، لبههای ویدیو ظاهری موجدار داشته باشند. اما با نگاهی کلی، EIS یک ویژگی عالی است که فیلمهای ضبط شده با گوشی شما را لذتبخشتر و کمتر آزاردهنده میکند.
لرزشگیر اپتیکال (OIS) چیست؟
برخلاف لرزشگیر دیجیتال که به طور کامل به نرمافزار برای تثبیت ویدیو و تصویر متکی است، سیستم لرزشگیر اپتیکال صرفا با استفاده از قطعات سختافزاری این کار را انجام میدهد. لرزشگیر اپتیکال از لنز شناور دوربین روی سنسور با کمک آهنربا استفاده میکند. این کار برای آزادی حرکت لنز در چند محور انجام میشود.
هنگامی که گوشی خود را در جهت خاصی تکان میدهید، ژیروسکوپ موجود در تلفن سیگنالی را به لنز ارسال میکند تا مسافتی معادل، اما در جهت مخالف، حرکت کند. بنابراین، اگر هنگام عکسبرداری گوشی خود را کمی به سمت چپ حرکت دهید، لنز کمی به سمت راست حرکت میکند تا این حرکت را جبران کند. این کار لرزش یا تکان خوردن را خنثی میکند و در نهایت تصویری ثابت به دست میآورید.
از آنجایی که لنز آزادانه حرکت میکند، ممکن است متوجه شوید که در تلفنهای هوشمند مجهز به لرزشگیر اپتیکال، تکان دادن شدید گوشی باعث ایجاد صدا میشود. این صدا چیزی جز حرکت لنز برای جبران لرزشها نیست.
اهمیت لرزشگیر اپتیکال در عکاسی در محیطهای تاریک
در حالی که قابلیت لرزشگیر دیجیتال بیشتر برای ویدیوها کاربرد دارد، لرزشگیر اپتیکال برای عکاسی هم نقش مهمی را ایفا میکند. این موضوع خصوصاً در محیط تاریک اهمیت است، زیرا در چنین شرایطی برای ثبت عکس با سرعت پایینتر شاتر، گوشی باید کاملاً ثابت باشد.
هنگام عکاسی در شب، برای روشنتر شدن صحنه، گوشی هوشمند شما به نور بیشتری نیاز دارد. این کار با کاهش سرعت شاتر انجام میشود. به عبارت ساده، به نسبت به عکاسی در نور روز، گوشی شما در شب باید برای مدت طولانیتری ثابت نگه داشته شود. لرزشگیر اپتیکال با مقابله با لرزشهای کوچک ناشی از حرکات دست، به ثابت نگه داشتن گوشی برای مدت طولانیتری کمک میکند.
از سوی دیگر، تقریبا تمام گوشیهای جدید دارای قابلیت موسوم به «حالت شب» هستند که در این حالت، دوربین گوشی چندین عکس با نوردهی مختلف ثبت میکند و سپس این عکسها ترکیب میشوند. با فعال کردن این قابلیت، زمان عکاسی کمی طولانیتر میشود و در نتیجه در این شرایط هم سیستم لرزشگیر اهمیت زیادی خواهد داشت.
لرزشگیر مبتنی بر حرکت سنسور دوربین
زمانی که صحبت از لرزشگیر اپتیکال میشود، باید به سیستم لرزشگیر مبتنی بر حرکت سنسور هم اشاره کنیم. آیفونها و برخی از گوشیهای ساخت سایر شرکتها از این فناوری استفاده میکنند اما در کل تعداد گوشیهای مبتنی بر این فناوری زیاد نیست. باید خاطرنشان کنیم در دوربینهای حرفهای DSLR و بدون آینهی دارای قابلیت لرزشگیر هم معمولا همین رویکرد عملی شده است.
برخلاف لرزشگیر اپتیال که در آن لنز بالای سنسور برای جبران حرکات جابهجا میشود، در سیستم تثبیت سنسور، خود سنسور دوربین حرکت میکند تا لرزشها و تکانهای ناخواسته را خنثی کند. این روش، راهی پیشرفتهتر برای تثبیت عکسها و ویدیوها محسوب میشود. با این حال، به دلیل نیاز به فضای فیزیکی بیشتر و پیچیدگیهای فنی، این فناوری تاکنون به طور گسترده برای گوشیهای هوشمند مورد استفاده قرار نگرفته است.
لرزشگیر اپتیکال در برابر لرزشگیر دیجیتال؛ تفاوتهای کلیدی
با افزایش محبوبیت دوربینهای زوم در گوشیهای جدید، لرزشگیر اپتیکال برای این دوربینها نقش بسیار مهمتری ایفا میکند زیرا بدون استفاده از چنین لرزشگیری، گرفتن عکس با زوم ۵ برابر یا ۱۰ برابر با گوشی تقریبا غیرممکن خواهد بود. از طرف دیگر، بسیاری از کاربران اهمیت EIS را دستکم میگیرند و فکر میکنند لرزشگیر دیجیتال اهمیت زیادی ندارد. در حالی که OIS در تثبیت ویدیوها نقش دارد، اما این EIS است که بیشتر کارها را انجام میدهد. در واقع، ترکیب OIS و EIS که به صورت هماهنگ کار میکنند، بهترین ترکیبی است که میتوانید در یک گوشی هوشمند پیدا کنید.
یکی دیگر از تفاوتهای کلیدی بین این دو فناوری، کیفیت تصویر است. EIS با کراپ کردن ویدیو باعث کاهش جزئی کیفیت تصویر میشود. این مشکل در لرزشگیر اپتیکال وجود ندارد.
سخن پایانی
تا اینجا احتمالا برای شما مشخص شده است که نمیتوان به صورت قطعی گفت کدام روش تثبیت تصویر «بهتر» است. هم لرزشگیر اپتیکال (OIS) و هم لرزشگیر دیجیتال (EIS) به روش خودشان کاربردی هستند. با این حال، اگر بخواهیم یک «برنده» انتخاب کنیم، لرزشگیر اپتیکال گزینهای است که به سراغ آن میرویم، زیرا از سختافزار برای کاهش لرزش هنگام عکسبرداری، بهویژه در نور کم، استفاده میکند.
به دلیل همین موضوع، بسیاری از گوشیهای میانرده از لرزشگیر اپتیکال استفاده نمیکنند ولی بیشتر گوشیها از سیستم لرزشگیر دیجیتال بهره میبرند زیرا به سختافزار اختصاصی نیاز ندارند. بنابراین اگر عکاس یا تولیدکننده محتوا هستید، بهتر است گوشی بعدی شما از لرزشگیر اپتیکال بهره ببرد و اگر گوشی موردنظر بتواند از هر دو لرزشگیر اپتیکال و دیجیتال به طور هماهنگ استفاده کند، طبیعتا میتوانید عکسهای بهتری ثبت کنید و ویدیوهای جذابتری ضبط کنید.
مشاهده همه
- ۶ ترفند کاربردی برای عکاسی با دوربین اولترا واید گوشی
منبع: Guiding Tech