طرفداری | کیوان بابادی مدیرعامل استقلال خوزستان در گفتگو با تیم ما تاوان بیتدبیری برخی آقایان را میدهد
هرچند استقلال خوزستان در نیمفصل اول در سراشیبی سقوط قرار گرفت و پیشبینی میشد به لیگ یک برگردد اما در نیمفصل دوم با تزریق پول به این باشگاه و جذب بازیکنان باکیفیتتر و حتی چند خارجی شرایطش تغییر کرد تا جایی که سقوط آنها منتفی شد و در لیگ برتر باقی ماندند. حالا به نظر میرسد مدیران باشگاه استقلال خوزستان با وجود تغییر تحولاتی که ایجاد کردند قصد ندارند همچون فصل گذشته در شرایطی خطرناک برای بقا در لیگ برتر دستوپا بزنند. از این رو برنامهریزی تازهای دارند و با حمایت گروه ملی در شرایط متفاوتی برای فصل پیش رو آماده میشوند.
تیم استقلال خوزستان با ۱۱ خرید قطعی و چند تمدیدی فصل نقل و انتقالات شلوغی را سپری کرد. کیوان بابادی، مدیرعامل باشگاه استقلال خوزستان در مورد فعالیت زیاد این باشگاه در فصل نقل و انتقالات تابستانی گفت:
تیم ما ریختوپاش زیادی در جذب بازیکن ندارد، بلکه تاوان بیتدبیری برخی آقایان را میدهد. مدیریت وقت باشگاه استقلال خوزستان با بیتدبیری محض نامهای را به سازمان لیگ ارسال کرده و نام ۸ بازیکن را برای تمدید خودکار اعلام میکند اما نکته اینجاست که از این ۸ نفر ۴ بازیکن جزء نفراتی هستند که باشگاه استقلال خوزستان درطول فصل قصد اخراج آنها را داشت و تصمیمی برای همکاری در فصل بعد با آنها ندارد. دوستان آییننامه را مطالعه نکردهاند یا فرصت مطالعه نداشتهاند؛ چراکه باید تا ۲۹ اسفند به بازیکن و فدراسیون فوتبال نوتیس میدادند که نهتنها در موعد مقرر اقدام نکردهاند، بلکه هیچ نوتیسی به بازیکن داده نشده است. بااینحال استقلالیها شانس آوردهاند که در ۳۱ اردیبهشت سازمان لیگ دوراندیشی کرده و با این ذهنیت که ممکن است بعضی باشگاهها فراموش کرده باشند، نامهای را به همه باشگاهها ارسال و اعلام کرده باشگاهها تا یکهفته پس از پایان مسابقات هم میتوانند نوتیس بدهند. پایان مسابقات ۱۲ خرداد بود، از این رو باشگاهها تا ۱۹ خرداد فرصت انجام این کار را داشتند اما با وجود فرصتی دوباره، باز هم مدیران وقت کاری انجام ندادند.
بابادی در بخش دیگری از اظهاراتش با اشاره به اینکه در عملکرد مدیران قبلی تناقض وجود دارد، تصریح کرد:
نکته جالب اینجاست که اگر مدیران باشگاه استقلال در آن زمان واقف به این موضوع نبودند، چگونه برای یک بازیکن جوان نوتیس داده شده و امیرحسین جلالی ۲۰ ساله- که بهعنوان یک بازیکن ذخیره فقط دقایقی اجازه حضور داشته- این نامه را دریافت کرده است اما برای سایرین ارسال نکردهاند؟ از این رو به نظر میرسد مدیران باشگاه استقلال خوزستان زمان نوتیس را فراموش نکرده بودند اما به بازیکنانی که میتوانستند بهلحاظ مدیریت مالی و حفظ استخوانبندی به باشگاه کمک کنند، نامه ارسال نشده است. همین کوتاهی مدیران وقت باعث شده من برای تمدید قرارداد با بازیکنانی که قراردادی 1.5 میلیاردی داشتهاند بهجای افزایش ۲۵ درصدی با سه، چهارمیلیارد افزایش به توافق برسم. بازیکنی که از باشگاه نوتیس دریافت نکرده، طبیعی است که با باشگاههای دیگر وارد مذاکره شده و قراردادهای میلیاردی بسته است. علیرضا کاظمی با التماس هم پای میز مذاکره با ما ننشست؛ چراکه هفتبرابر مبلغ قراردادش به او دادهاند. درحالیکه اگر آقایان در زمان مقرر نوتیس داده بودند قرارداد 1.5 میلیاردی کاظمی با ۳۰ درصد افزایش با دومیلیارد و 100 قابلتمدید بود اما من حالا باید بهجای او بازیکن دیگری بگیرم و در همان پست ۵ برابر این مبلغ قرارداد ببندم. اگر مدیریت سابق کار خود را بهدرستی انجام داده بود، من میتوانستم با استخوانبندی سابق و ۵ خرید باکیفیت، برای فصل بعد تیم مناسبی داشته باشم. درحالیکه مجبورم 15، 16 بازیکن بخرم و شبانهروز بیدار مانده و مذاکره کنم. دنبال بهانه نیستم اما میخواهم به دوستانی که انتقاد میکنند بگویم که من هم راضی نیستم؛ چراکه میتوانستم با هزینه کمتری تیم ببندم، اما این هزینه اجباری به ما تحمیل نمیشد.
مدیرعامل باشگاه استقلال خوزستان با اعتراض به شرایط موجود ادامه داد:
بازیکن خارجی را قرضی به باشگاه آوردند و هیچ کجا این موضوع را اعلام نکردند. عثمان و رستم هر دو قرضی آمده بودند. فقط ساویو را قطعی آورده بودند که ما با او تمدید کردیم. همین بازیکن هم اگر آقایان تدبیر کرده بودند با 30، 40 درصد کمتر از مبلغی که حالا با او توافق کردیم، میتوانستیم توافق کنیم. در مذاکره با ساویو هر باشگاهی پول بیشتری میداد میتوانست او را به خدمت بگیرد، اما سعی کردیم او را به هر شکل ممکن راضی کنیم، البته بازیکن هم به ما کمک کرد و از رقم بالای فولاد و دیگر تیمها گذشت و قراردادش را با ما تمدید کرد. من اهل حیفومیل بیتالمال نیستم اما شرایط برای ما به این شکل بود. خسارتی که به دلیل عملکرد مدیریت قبلی به باشگاه تحمیلشده چیزی بالغبر ۵۰ میلیارد است که حتما از مراجع قضایی پیگیری میکنم. چرا مراجع نظارتی، قضایی و امنیتی وارد نمیشوند و پیگیر موضوع نیستند و سوال نمیکنند که چرا چنین مشکلی رخ داده است؟ چرا من باید جوابگوی افکار عمومی باشم و فحش بخورم؟ کار بهجایی رسیده که نمیتوانم کامنتهایم را باز بگذارم و از واکنشها نگرانم، چون هوادار نمیداند چه بلایی سر این تیم آمده است.