میوم رحم را معمولا همه به اسم فیبروم رحم می‌شناسند. فیبروم درواقع توده‌ای عضلانی با منشاء بافت عضلانی رحم است. توده‌های فیبروم معمولا گرد و سفت هستند و به‌صورت‌های مختلفی در رحم ایجاد می‌شوند. گاهی به‌صورت تکی هستند و گاهی به شکل خوشه در رحم ایجاد می‌شوند. اندازه میوم‌ها هم متفاوت است؛ گاهی به قطر حدود یک‌میلی‌متر هستند و ممکن است تا ۲۰ سانتی‌متر هم رشد کنند. حدود ۹۵درصد فیبرومها خوش‌خیم هستند و خیلی کم پیش می‌آید که فیبروم بدخیم در بدن ایجاد شود. با این‌حال با توجه به مشکلاتی که میوم رحم می‌تواند برای خانم‌ها ایجاد کند، باید تحت نظر پزشک این فیبرومها را درمان کنند. همراه این مطلب از دیجی‌کالا مگ باشید تا به شما بگوییم آیا میوم رحم خطرناک است یا نه و چگونه می‌توان آن را درمان کرد.
نکات تغذیه میوم رحم
تغذیه همیشه نقش موثری در کنترل بیماری‌های مختلف دارد؛ بنابراین اگر فیبروم دارید، بهتر است یک سبک غذایی مناسب برای خود انتخاب کرده تا از رشد بیشتر آن جلوگیری کنید. در حالت کلی سبزیجات تازه و پخته‌شده، میوه‌های تازه، حبوبات و ماهی می‌تواند گزینه خوبی برای رژیم غذایی‌تان محسوب شود. مصرف منظم این مواد غذایی در کنترل تعداد فیبرومها نقش موثری دارد. در کل، مواد غذایی ای که در ادامه بررسی می‌کنیم می‌تواند در مراحل درمانی فیبروم نقش موثری داشته باشد.
فیبر
غذاهایی که فیبر داشته باشد، می‌تواند به تعادل هورمون‌ها و در نتیجه آن کاهش رشد فیبرومها کمک کند. برخی از این مواد غذایی عبارتند از:
- سبزیجات پخته و خام
- میوه‌های پخته، تازه و خشک
- نان سبوس‌دار و پاستا
- سبزیجات چلیپایی (مانند کلم بروکلی)
- جو دوسر
- عدس
- جو
- لوبیا
همه‌چیز درباره‌ی سرطان رحم؛ علت، علائم شایع و بهترین راه‌های درمان
ویتامین D
بدن شما می‌تواند به‌طور طبیعی، وقتی در معرض نور خورشید قرار می‌گیرید، ویتامین D بسازد. اما ممکن است بدن‌تان دچار کمبود ویتامین D باشد؛ در این صورت می‌توانید مواد غذایی زیر را مصرف کنید تا این ویتامین را به بدن‌تان برسانید:
- زرده تخم‌مرغ
- شیر غنی‌شده، پنیر و محصولات لبنی
- غلات غنی‌شده
- ماهی‌های چرب مثل سالمون، تن و ماهی
لبنیات
اگر فیبروم دارید، ماست و پنیر را به رژیم غذایی‌تان اضافه کنید. چون سرشار از کلسیم، فسفر و منیزم هستند و می‌توانند نقش موثری در کاهش رشد فیبرومها داشته باشند.
چای سبز
چای سبز آنتی‌اکسیدان دارد و با کاهش التهاب و سطوح بالای استروژن به کند کردن سرعت رشد فیبرومها کمک می‌کند.
علائم میوم رحم
در بسیاری از موارد فیبروم یا میوم رحم هیچ علائمی ندارد؛ اما گاهی اوقات ممکن است نشانه‌هایی را از خود نشان دهد که این علائم معمولا شامل موارد زیر است:
- احساس درد و ناراحتی در قسمت لگن: در این صورت ممکن است فرد در قسمت شکم و لگن احساس سنگینی داشته باشد یا درد و ناراحتی را در این نواحی تجربه کند. گاهی ممکن است فرد احساس درد، خونریزی و خروج ترشحات هم از ناحیه واژن داشته باشد.
- خونریزی شدید: اگر فرد بیمار کم‌خونی داشته باشد، ممکن است خونریزی شدید هم تجربه کند. این خونریزی ممکن است به دلیل خستگی و ضعف هم باشد. فرد بیمار ممکن است در هنگام مقاربت جنسی درد زیادی هم تجربه کند.
- تکرر ادرار: میوم رحم می‌تواند باعث تکرر ادرار شود و در دفع ادرار هم مشکلاتی ایجاد کند. چون رحم در کنار مثانه قرار دارد، رشد توده در این قسمت باعث تکرر دفع ادرار می‌شود. گاهی ممکن است میوم باعث قطع شدن جریان ادرار شود و شاید احتباس ادراری هم ایجاد کند.
- قاعدگی‌های شدید: میوم‌ها چرخه قاعدگی را دچار تغییر می‌کنند. در این شرایط فرد دوران قاعدگی طولانی‌تر و سنگین‌تری را تجربه می‌کند.
- درد زیاد در قسمت پاها، کمر و احساس خستگی
- اشکال در بارداری
- بزرگی شکم و یبوست
مهم‌ترین زنگ خطرهای سرطان تخمدان در مراحل ابتدایی و پیشرفته
درمان میوم رحم
برای درمان میوم رحم، راه‌های مختلفی وجود دارد؛ تشخیص دقیق نوع درمان به شرایط فرد بیمار وابسته است و تجویز روش آن، باید توسط پزشک متخصص انجام شود. اگر میوم‌های بدن هیچ علامتی نداشته‌باشند، معمولا به هیچ درمانی نیاز ندارند و در چنین شرایطی خیلی کم پیش می‌آید که میوم‌ها بدخیم باشند. سرعت رشدشان هم معمولا خیلی آرام است و پس از یائسگی با کاهش سطح هورمون‌های تخمدانی، کوچک می‌شوند. اما در موارد دیگر پزشک ممکن است به یکی از روش‌های زیر اقدام به درمان بیمار کند:
داروئی
داروها نمی‌توانند میوم‌ها را از بین ببرند؛ اما علائم سخت و دردناک ناشی از آن را تا حد زیادی کاهش می‌دهند. قرص‌ها و آمپول‌های ضدبارداری هم می‌توانند میزان خونریزی دوره پریود را کاهش دهند و هم میزان گرفتگی رحم را کم کنند. آیودی‌های پروژسترونی هم می‌توانند میزان خونریزی را کاهش دهند. گاهی اوقات پزشک برای کاهش اندازه میوم‌ها، داروهای دانازول، کابرگولین و یولی‌پریستال‌استات را تجویز می‌کند. گاهی هم آمپول‌های دیفرلین یا دکاپیتل می‌تواند سایز میوم‌ها را کم کند. البته نباید فراموش کرد که این داروها عوارض زیادی دارند و به مرور زمان می‌توانند باعث پوکی استخوان شوند. بنابراین نباید بیشتر از ۶ ماه آن را مصرف کرد.
هیسترکتومی
هیسترکتومی (خارج کردن رحم) یکی از روش‌هایی است که پزشکان برای درمان قطعی مشکلات فیبروم تجویز می‌کنند. البته این در شرایطی است که روش‌های دیگر معمولا جواب نمی‌دهد. چون دیگر امکان بارداری برای فرد وجود ندارد.
آمبولیزاسیون عروق رحمی
در این روش پزشک یک لوله باریک را وارد رگی در پا می‌کند و این لوله را تا داخل عروق مرتبط با رحم می‌برد. سپس با مهره‌های ظریف از جنس پلاستیک باعث مسدود کردن خونرسانی به فیبرومها می‌شود. پس از مدتی، فیبرومها به مرور زمان به دلیل عدم خونرسانی از بین می‌روند. البته افرادی که می‌خواهند در آینده بچه‌دار شوند، نباید از این روش استفاده کنند.
نارسایی زودرس تخمدان چیست و چه علائم، دلایل و درمان‌هایی دارد؟
میومکتومی هیستروسکوپی
اگر میوم‌ها داخل رحم باشند، معمولا پزشک با این روش بیمار را درمان می‌کند. در این شرایط هیچ برشی بر روی شکم ایجاد نمی‌شود و تمام مراحل درمان به صورت واژینال پیش می‌رود. جراح به این طریق به میوم‌ها دسترسی پیدا می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد. هیستروسکوپی روش بسیار خوب و ساده‌ای برای درمان فیبرومها به حساب می‌آید. چون پیش از این، بیماران مجبور بودند به‌خاطر عوارض ناشی از فیبروم، مثل خونریزی‌های شدید، عمل جراحی‌های سنگین‌تری را انجام دهند و به این طریق شانس بارداری‌شان هم از بین می‌رفت. اما با این روش دوران ریکاوری خیلی کوتاه‌تر است و درد و خونریزی ناشی از آن بسیار کمتر می‌شود.
میومکتومی با باز کردن شکم
در این روش، پزشک فیبرومها را به روش جراحی خارج می‌کند. معمولا با بیشتر شدن تعداد فیبرومها و بزرگ و عمیق‌شدن‌شان، پزشک اقدام به باز کردن شکم می‌کند و به این روش، فیبرومها را از بین می‌برد. از این روش زمانی استفاده می‌شود که بیمار قصد بارداری داشته باشد.
لاپاروسکوپی
در این روش پزشک بدون باز کردن شکم و با کمک برش‌های کوچک روی شکم، امکان خارج کردن فیبرومها را فراهم می‌کند. جراح دوربین‌های کوچک را به یکی از ابزارها متصل و ناحیه شکم را روی مانیتور مشاهده می‌نماید. سپس با استفاده از ابزاری شبیه چرخ گوشت امکان خرد کردن فیبرومها و خروج‌شان را فراهم می‌کند. این روش دوران ریکاوری کوتاه‌تری نسبت به عمل میوم رحم دارد و بسیار ساده‌تر است.
عوارض میوم رحم
فیبرومها معمولا سرطانی نمی‌شوند؛ با این‌حال ممکن است مشکلات جدی برای بدن ایجاد کنند؛ برخی از این مشکلات عبارتند از:
- کم‌خونی شدید: افرادی که فیبروم دارند، معمولا خونریزی‌های شدیدی را تجربه می‌کنند. این مسئله می‌تواند باعث ضعف و خستگی و کم‌خونی‌های شدید شود. این کم‌خونی حتی می‌تواند عوارض قلبی و عروقی مختلفی برای بدن ایجاد کند.
- احتمال سقط جنین: میوم رحم ممکن است در نزدیکی دهانه رحم قرار بگیرد و راه خروج نوزاد را مسدود نماید. درنتیجه ممکن است احتمال سقط جنین بالا رود.
- ناباروری: رشد میوم‌ها ممکن است باعث بسته شدن دهانه رحم و لوله‌های آن شود و خطر ناباروری را بیشتر کند.
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)؛ علائم، علل و درمان
شایع‌ترین سرطان‌های زنان و علائم هرکدام را بشناسید
نتیجه‌گیری؛ همان‌طور که دیدید، به‌طور مفصل در این مطلب از میوم رحم حرف زدیم، علائم میوم رحم را گفتیم و از نکات تغذیه‌ای مربوط به آن صحبت کردیم. در حالت کلی نمی‌توان به‌طور قطع از فیبروم رحمی دوری کرد و ممکن است هر فردی به آن مبتلا شود. اما می‌توانید همیشه تحت نظر پزشک باشید تا در صورت ابتلا به آن، با روش‌هایی ساده آن را کنترل کنید و جلوی رشدشان را بگیرید. علاوه‌بر این، با کنترل رژیم غذایی و ورزش منظم، می‌توان تا حد زیادی از بروز فیبروم جلوگیری کرد.