دوباره سال نو و تعطیلات عید نوروز فرا رسیده و فرصت بیشتری برای فراغت و تفریح و وقت‌گذراندن با اطرافیان فراهم شده است. بعد از دو سال که تعطیلات نوروز با موج‌های مختلف ویروس کرونا همراه شده بود و به همین خاطر شما را به ماندن در خانه‌هایتان و تجربه‌ی بازی‌های ویدئویی تشویق می‌کردیم – البته هنوز هم شما را به تجربه‌ی بازی‌های ویدئویی تشویق می‌کنیم! – امسال دوباره شرایط برای دید و بازدید از فامیل و دوستان مهیا شده است (احتمالاً بدون آجیل و تنقلات به‌خصوص پسته!). یکی از تفریح‌های مناسبی که می‌تواند در اوقات فراغت شما و اطرافیانتان را به شکل سالمی سرگرم و دور هم جمع کند، بازی‌های رومیزی است. به همین خاطر، سعی کردیم در این ایام تعدادی از بازی‌های رومیزی جذاب را معرفی کنیم. در انتخاب‌ها سعی کرده‌ایم به تعدادی از بازی‌هایی بپردازیم که هم جذابیت فراوانی داشته باشند و هم بتوانند طیف گسترده‌تری از مخاطبان را به خود جذب کنند. سعی می‌کنیم طیف بازی‌هایی که معرفی می‌کنیم، گسترده باشد اما از طرفی اولویت را برای آثاری می‌گذاریم که یاد دادن آن‌ها به خانواده و دوستان ساده‌تر باشد.
در این سال‌های اخیر بازی‌های نقش مخفی و در رأس آن‌ها «مافیا» محبوبیت بسیار زیادی را کسب کرده‌اند و راه خود را به جمع‌های مختلفی پیدا کرده‌اند. بازی‌های نقش مخفی به‌ویژه مافیا ویژگی‌های خاصی دارند که برای مخاطب ایرانی بسیار جذابیت دارد. با این حال، مافیا ویژگی‌هایی دارد که برای برخی کمی دافعه ایجاد می‌کند و همین باعث می‌شود که به بازی‌های جایگزین بسیار عالی در آثار نقش مخفی توجه کنیم. یکی از این بازی‌ها، «اَوِلون» (The Resistance: Avalon) است. اولون گزینه‌ی بسیاری مناسبی است که بسیاری از شما احتمالاً آن را بشناسید یا آن را بازی کرده باشید، به همین خاطر می‌خواهم به یک دنباله‌ی مستقل از آن به نام «مأموریت: اولون» (Quest: Avalon) اشاره کنم.
«مأموریت: اولون» یک بازی نقش مخفی با المان‌های استنتاجی و بلوف‌زنی است که شما را دوباره وارد قصه‌های شاه آرتور می‌کند و نبرد خیر و شر را از طریق دو گروه یاران وفادار آرتور و سرسپردگان شرور موردرد به تصویر می‌کشد. به‌صورت کلی، اولون و مأموریت: اولون با بازی مافیا چند تفاوت مهم دارد. اول اینکه این دو بازی نیازمند به تعداد بازیکن کمتری دارند و لازم نیست برای یک بازی جذاب حتماً جمعیتی بالای ده نفر را داشته باشید. نکتهی دوم اینکه هر دو بازی اولون نیازی به راوی ندارند و همه‌ی افراد در جریان بازی شرکت می‌کنند و سومین تفاوت هم اینکه همه‌ی بازیکنان تا انتهای بازی در جریان بازی حضور دارند و کسی زودتر از بازی خارج نمی‌شود. علاوه بر آن، استنتاج در بازی‌های اولون اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. این تفاوت‌ها باعث می‌شود تا توجه افرادی که از مافیا هم لذت نمی‌برند، به این بازی جلب شود.
با این حال، در اینجا می‌خواهیم به‌صورت ویژه روی «مأموریت: اولون» تمرکز کنیم. این بازی که اثر جدیدتری است، توسط دان اسکریج (Don Eskridge) طراحی شده است. علی‌رغم شباهت‌های زیادی که میان اولون و اولون: مأموریت وجود دارد، این‌ها دو بازی جداگانه هستند که تفاوت‌های قابل‌توجهی دارند و بعضی از المان‌های آن‌ها منحصربه‌فرد است. اول از همه، این بازی برای تعداد بازیکنان ۴ تا ۱۱ نفر طراحی شده است، در حالی که اولون برای ۵ تا ۱۰ نفر طراحی شده بود. هرچند بازی با تعداد بازیکن ۶ یا ۷ به بالا قطعاً جذاب‌تر خواهد بود. نکتهی مهم بعدی این است که در مأموریت: اولون نقش‌های جدیدی و بسیار جالبی اضافه شده که می‌تواند تنوع بیشتری به بازی بدهد. تفاوت مهم دیگر به یکی از مکانیک‌های مهم گیم‌پلی مربوط می‌شود. در هر دو بازی، گروهی از بازیکنان به یک مأموریت فرستاده می‌شوند تا آن مأموریت موفقیت‌آمیز انجام شود یا با عدم موفقیت مواجه شود. در اولون، برای انتخاب هر گروهی که به انتخاب یک شخص می‌خواهند وارد مأموریت شوند، حتماً یک رأی‌گیری انجام می‌شود اما در مأموریت: اولون رأی‌گیری حذف شده و هر گروهی که شخص انتخا‌ب‌کننده بخواهد وارد مأموریت شود، بدون رأی‌گیری به مأموریت فرستاده می‌شود. البته بازیکنان همچنان می‌توانند درباره‌ی این انتخاب بحث و گفتگو کنند ولی حرف آن شخص مشخص است. عجیب هم نیست، بالاخره دوران پادشاهی که دموکراسی ندارد!
این تفاوت در عین حالی که توانسته تعادل بازی را همچنان اضافه کند، حس بدیعی را به آن بخشیده است. البته مکانیک‌ها و قابلیت‌های دیگری از جمله چندین توکن جدید اضافه شده که آن‌ها هم ابعاد تازه‌ای به بازی اضافه می‌کنند و می‌توانند به هیجان آن بیفزایند.
اگر تاکنون سراغ بازی‌های نقش مخفی نرفته‌اید یا اولون را تجربه نکرده‌اید، شاید بهتر باشد در انتخاب اول بازی اولون را انتخاب کنید اما اگر آشنایی بیشتری به این بازی‌ها دارید، مأموریت: اولون می‌تواند انتخاب بسیار مناسبی باشد چراکه کمی مکانیک‌های آن بیشتر و مقدار اندکی پیچیده‌تر است. البته، همچنان به‌قدری آسان است که در جمع‌های مختلف بازی کردن آن امکان‌پذیر باشد. اگر به بازی‌های نقش مخفی علاقه دارید، بازی کردن اولون یا مأموریت: اولون در این ایام می‌تواند گزینه‌ی بسیار جالبی باشد و تجربه‌ی نابی از این بازی‌ها را برایتان به همراه داشته باشد.
نام بازی: Quest: Avalon
طراح: Don Eskridge
طراح هنری: Weberson Santiago
