سیاهچاله جزو عجیبترین اجرام کیهان محسوب میشود. اجرامی عظیم و تماما سیاه که طبق نظریهی نسبیت عامل آلبرت اینشتین، هیچ چیز حتی نور نمیتواند از آنها فرار کند.
همین هم باعث شده تا همیشه محل بحثهای عجیب و باورنکردنی باشند. ازجمله اینکه درون یک سیاهچاله چه چیزی جای گرفته است و چرا با گذر از افق رویداد سیاهچاله به درون آن کشیده میشویم؟
بسیاری از سیاهچالهها مستقیما پس از مرگ یک ستاره شکل گرفتهاند که پوستهی خود را به فضا پرتاب کرده و هستهی چگال آنها باقی مانده است. اما عامل دقیق تشکیل بسیاری از سیاهچالهها هم که سیاهچالههای کلانجرم نام گرفتهاند و جرمی چند میلیون تا چندین میلیارد برابر خورشید دارند، مشخص نیست. تخمین زده میشود که این سیاهچالهها در مرکز اغلب کهکشانها وجود دارند.
- سیاهچالههای ممنوعه چگونه شکل میگیرند؟
میدانیم که جذب دیگر اجرام توسط شدید گرانش سیاهچاله، در حقیقت به دلیل اعوجاج بافت فضا-زمان توسط سیاهچاله است. چیزی که تصور ما را از فیزیک شناخته شده روی سیارهی خودمان برهم میزند.
موضوع زمانی عجیبتر میشود که بدانیم طبق نظریهی تابش استیون هاوکینگ، سیاهچالهها در طول زمان و بهتدریج جرم از دست میدهند. چیزی که با اصل دیگر فیزیک در تضاد است و همین مبنای بسیاری از پرسشهای دیگر شده است.
تا کنون دانشمندان موفق شدهاند نه تنها وجود سیاهچاله را پیشبینی کنند، بلکه طی همکاریهای گستردهی بینالمللی تصاویری هم از آنها از جمله از سیاهچالهی مرکزی راه شیری، یعنی «کمان ای*» (*Sagittarius A) ثبت کنند.
اما چرا دانشمندان تلاش میکنند رازهای این حفرههای کیهانی را کشف کنند؟ آیا رسیدن به درک آنچه درون سیاهچاله است میتواند رازهای دیگری از کیهان را برای ما آشکار کند؟ شاید نه همهی پرسشها؛ اما درک کامل رفتار سیاهچاله میتواند به برخی از اساسیترین سؤالات بشر در زمینهی فیزیک پاسخ دهد.
این ویدیو از Economist به اهمیت مطالعهی سیاهچالهها برای بشریت میپردازد و آن را از زاویههای گوناگون بررسی میکند.