به گزارش “ورزش سه”، پرسپولیس به ششمین برد خود در فصل بیست و چهارم رسید و این پیغام مرد اسپانیایی بود: تیم من کامل و کاملا با شناخت کافی برای نتیجه می‌جنگد. 
گاریدو حتی با حضور در جمع مدعیان و شانس صدرنشینی بالا به واسطه یک بازی عقب افتاده دیگر، همچنان نتوانسته اعتماد کامل هواداران را جلب کند و شاید این بخش عمده‌اش مربوط به آسیا و رقابت سخت در آن باشد که سرخ‌ها هنوز بردی از آن خود نکرده‌اند.

اما برای گاریدو باید یک پرونده جداگانه دیگر هم باز کرد؛ موفقیت بزرگ در لیگ برتر در اولین فصل حضورش و با کلی حاشیه و ماجرا.

سرمربی اسپانیایی رهبر ارکستری است که توانسته تا به اینجا رقبایی مثل فولاد خوزستان، آلومینیوم اراک، استقلال، چادرملو، شمس آذر و اکنون گل گهر سیرجان را از پیش رو بردارد و تنها برابر تراکتور و ذوب آهن به تقسیم امتیاز رضایت دهد و تنها باخت او هم مقابل استقلال خوزستان رقم خورده است. تیم او با یک بازی کمتر و تنها یک اختلاف با صدر جدول در رتبه دوم قرار دارد و فارغ از ایراداتی که به تیم او وارد می‌شود، مدعی است تا وقتی برنده می‌شوید یعنی کارتان را به بهترین شکل ممکن به نتیجه رسانده‌اید.

او اما همچنان با گارد خاص خود مقابل دیگران قرار می‌گیرد و پاسخی که شاید مخاطبان از او درباره چرایی تصمیماتش دارند را به طور کامل ارائه نمی‌دهد اما مدعی است برای هر کدام از آنها ساعت‌ها و روزها تفکر داشته است. خشن مثل گاریدو که از هیچ اشتباهی نمی‌گذرد و در پایان تمرینات پیش از بازی با قلم قرمز خود آن را به نمایش می‌گذارد و در جریان بازی هم با واکنش‌هایی که تا مرز جنون او را پیش می‌برد.

اما همانطور که گفته شد باید فعلا کارنامه او را با نتایجی که در لیگ برتر گرفته سنجید؛ تیمی که شاید کمتر هفته‌ای بوده نفرات کامل خود را در اختیار داشته باشد و هنوز هم اشتباهات فردی در آن کاملا ملموس و به چشم می‌آید. با این حال او مدعی اصلی این جام است به واسطه تنها یک امتیاز اختلاف با صدر جدول و یک بازی کمتر.

گاریدو اما هنوز روی واقعی شخصیت خود را به هواداران و کارشناسان فوتبال ایران نشان نداده و بزرگترین مشکل گارد خاص اوست؛ اینکه چه کسی به او مشورت داده تا باید کاملا سرد و خشن پاسخ دهد و در پس هر سوال و پرسشی به دنبال توطئه پنهان شده در آن باشد. مطمئنا اینطور نیست و این سوالات ماحصل پنهان شدن کامل تیم اوست که مشخص نیست چرا همچنان یاسین سلمانی نتوانسته در قامت ستاره نصفه و نیمه روزهای پیش از مصدومیت فصل گذشته چهره شود. اینکه چرا هنوز ژوائو نمی‌تواند موقعیت‌هایی که در قامت یک مهاجم حرفه‌ای نصیب خود می‌سازد تبدیل به گل کند و چه اتفاقاتی در تمرین می‌افتد که هر هفته ماحصل آن تغییرات گسترده می‌شود و چرا شاکله اصلی تیم هر چه زودتر شکل نمی‌گیرد تا او تفکرات خود را به بهترین شکل ممکن به اجرا در بیاورد. او اما همچنان با چهره سرد و چشمان تنگ به فرد سوال‌کننده نگاه می‌اندازد و با همان گارد خاص سعی در پاسخی می‌دهد که هیچ وقت نمی‌تواند تکمیل کننده این ماجرا باشد. 

گاریدو در جریان بازی نیز لحظاتی سخت را پشت سر می‌گذارد؛ باتن (چوب دستی رهبر ارکستر) در دست اوست و هر ثانیه گام به گام با بازیکن صاحب توپ در منطقه فنی پیش می‌رود، فریاد می‌زند، برآشفته می‌شود، به سرش می‌کوبد. نمونه یک مربی بزرگ اروپایی که برای هر ثانیه از بازی تیمش برنامه‌ای چیده و یک لحظه غفلت و عبور از آن او را کاملا به مرحله عصیان می‌رساند و خشمگین می‌شود.

نمونه آن را در جریان برد دو گله برابر شمس آذر هم شاهد بودیم. درست در لحظاتی که همه هواداران این تیم بابت پیروزی تیم خود با توجه به نتیجه و دقایق باقی مانده مطمئن بودند اما او در ثانیه پایانی به واسطه یک حرکت به زعم خود اشتباه برآشفت و سوژه شد. این اتفاق در بازی با گل گهر هم تکرار شد و قطعا در ادامه هم تکرار و تکرار خواهد شد تا لحظه‌ای که همانطور که وعده داده شاگردانش همانند ساعت سوئیسی بدون اشتباه و سکته فرامین او را به سرانجام رسانده و سوت پایان بازی به صدا در بیاید.

این فریادها و عصیان کنار زمین علی‌رغم نتیجه‌گیری نشان می‌دهد که او هنوز نتوانسته رهبری ارکستر را آنطور که انتظار دارد به نتیجه (از حیث اجرای کامل فرامین تاکتیکی) به نتیجه برساند و همین باعث امیدواری بزرگتری برای هواداران پرسپولیس می‌شود: هنوز تا نواخته شدن بهترین آهنگ و زیباترین اجرای تیم تحت هدایت سینیور گاریدو باقی مانده است.

روزی که او کاملا شاکله تیمش را شناخته و لحظه به لحظه آن را تقویت کرده و به تیمی سیری‌ناپذیر و مطمئن و مهارنشدنی تبدیل کند.

عکس‌ها: جواد نادری‌پور