درد سیاتیک چیست و چه علائم، علت‌ها و روش تشخیصی دارد؟

درد سیاتیک یکی از مشکلات نسبتا رایج است که البته خطرناک نیست و با گذشت زمان و کمی مراقبت بهتر می‌شود. این درد که گاهی تا پایین کمر و حتی پاها ادامه پیدا می‌کند اگر بسیار شدید باشد ممکن است به جراحی نیاز داشته باشد. در ادامه در مورد درد سیاتیک، دلایل ایجاد و روش‌های درمان آن بیشتر بخوانید.

درد سیاتیک چیست؟

سیاتیک زمانی اتفاق می‌افتد که تحریک، التهاب، گز گز شدن یا احساس فشار روی یک یا چند اعصاب که از پایین کمر و پاهای شما می‌گذرد، حس می‌شود. معمولاً درد سیاتیک یک بیماری جدی یا خطرناک نیست و اکثر افراد مبتلا به سیاتیک با گذشت زمان و خودمراقبتی خودبه‌خود بهبود می‌یابند. اما موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

علائم سیاتیک می‌تواند روی کمر، باسن و پاها تأثیر بگذارد. فشار روی نخاع یا اعصاب اغلب علت اصلی این مشکل است.

اما درد سیاتیک از چیست؟ سیاتیک درد عصبی ناشی از آسیب یا تحریک عصب سیاتیک است. علاوه بر درد، می‌تواند علائمی شامل سوزن سوزن شدن یا بی‌حسی در کمر یا باسن ایجاد کند که ممکن است به پایین ساق پا نیز سرایت کند. علائم شدیدتر نیز ممکن است ایجاد شود.

عصب سیاتیک طولانی‌ترین و ضخیم‌ترین عصب بدن و عرض آن تا ۲ سانتی‌متر است. با وجود اینکه عصب نامیده می‌شود، سیاتیک فقط یک عصب نیست. در واقع یک دسته از اعصاب است که از پنج ریشه‌ی عصبی منشعب از نخاع تشکیل می‌شود.

هر فرد دو عصب سیاتیک دارد؛ یکی در هر طرف بدن. هر عصب سیاتیک از یک طرف لگن و باسن عبور می‌کند. از هر کدام از پاها در دو سمت بدن پایین می‌روند تا زمانی که دقیقاً به زیر زانو برسند. این اعصاب هنگامی که به آنجا می‌رسند، به اعصاب دیگری تقسیم می‌شوند که به قسمت‌های پایین‌تر از جمله ساق پا، پاشنه‌‌ی پا و انگشتان پا متصل می‌شوند.

موقع تجربه کردن سیاتیک ممکن است درد خفیف تا شدید را در هر جایی با اعصاب متصل به عصب سیاتیک تجربه کنید. این علائم می‌تواند کمر، باسن یا پاهای شما را تحت تاثیر قرار دهد. برخی علائم بسته به عصب(های) خاصی که تحت تاثیر قرار گرفته‌اند ممکن است تا پاها و انگشتان پا گسترش یابد.

دستگیره کمکی شاهگل مدل SH.K25

۱۶۰,۰۰۰

تومان

قوزبند سما طب پاکان مدل ۴۰۳۶

۵۱۵,۰۰۰

۲۹۹,۹۹۰

تومان

خرید انواع ساپورت‌های طبی

مشاهده همه

انواع سیاتیک

دو نوع سیاتیک وجود دارد. صرف نظر از نوع عصب، اثرات این درد یکسان است. انواع این مشکل عبارتند از:

• سیاتیک واقعی: هر شرایط یا آسیبی است که مستقیماً بر عصب سیاتیک شما تأثیر می‌گذارد.
• شرایطی شبیه سیاتیک: شرایطی هستند که شبیه سیاتیک هستند؛ اما به دلایل دیگر مربوط به عصب سیاتیک یا اعصابی که به هم متصل می‌شوند و آن را تشکیل می‌دهند اتفاق می‌افتد.

پزشکان معمولا هر دو نوع را فقط «سیاتیک» معرفی می‌کنند. تفاوت بین آن‌ها معمولاً فقط زمانی اهمیت دارد که پزشک بخواهد نحوه‌ی درمان را تعیین کند.

سیاتیک چقدر شایع است؟

سیاتیک یک بیماری بسیار شایع است. حدود ۴۰ درصد از مردم در آمریکا در طول زندگی خود نوعی درد سیاتیک را تجربه می‌کنند. این مشکل به ندرت قبل از ۲۰ سالگی اتفاق می‌افتد مگر اینکه مربوط به یک آسیب خاص باشد.

بررسی علائم و نشانه‌های درد سیاتیک

نشانه‌های درد سیاتیک پا می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد: درد سیاتیک به دلیل فشار روی عصب(های) آسیب‌دیده ایجاد می‌شود. اکثر مردم درد سیاتیک را شبیه به سوزش یا مانند شوک الکتریکی توصیف می‌کنند. این درد همچنین اغلب به سمت ساق پا در سمت آسیب‌دیده به صورت تیر کشیدن امتداد پیدا می‌کند. درد معمولاً با سرفه، عطسه، خم شدن یا بلند کردن پاها به سمت بالا وقتی به پشت دراز کشیده‌اید اتفاق می‌افتد.
• سوزن سوزن شدن یا احساس خواب‌ رفتن پا: این علامت شبیه به احساسی است که وقتی پاهای خود را ضرب دری روی هم می‌گذارید، احساس خواب رفتن در پا می‌کنید.
• بی‌حسی: وقتی این نشانه را تجربه می‌کنید نمی‌توانید در نواحی آسیب دیده‌ی پشت یا پای خود، چیزی را احساس کنید. این مشکل به این دلیل اتفاق می‌افتد که سیگنال‌های نواحی آسیب‌دیده در رسیدن به مغز دچار مشکل می‌شوند.
• ضعف عضلانی: این یکی از علائم شدیدتر سیاتیک است. ضعف عضلانی به این معنی است که سیگنال‌های فرمان عضلانی در رسیدن به مقصد در نواحی آسیب‌دیده مشکل دارند.
• بی‌اختیاری ادرار یا بی‌اختیاری مدفوع: این یک علامت بسیار شدید است و نشان می‌دهد که سیگنال‌هایی که مثانه و روده را کنترل می‌کنند به مقصد نمی‌رسند.

چه چیزی باعث سیاتیک می‌شود؟

سیاتیک می‌تواند به دلیل هر مشکلی که عصب سیاتیک را تحت تاثیر قرار می‌دهد رخ دهد. همچنین ممکن است به دلیل شرایطی رخ دهد که روی هر یک از پنج عصب نخاعی تأثیر می‌گذارد؛ پنج عصبی که عصب سیاتیک را تشکیل می‌دهند.

شرایطی که می‌تواند باعث سیاتیک شود عبارتند از:

• فتق دیسک بین‌مهره‌ای
• بیماری دیسک دژنراتیو (Degenerative disk)
• تنگی کانال نخاعی
• تنگی فورامینال (Foraminal stenosis)
• لغزش مهره
• آرتروز
• صدمات و آسیب‌دیدگی‌ها
• بارداری
• تومورها، کیست‌ها یا سایر رشدهای غیرطبیعی
• شانگان مخروط نخاعی
• نشانگان دم اسب (Cauda equina syndrome)

عوامل خطر سیاتیک چیست؟

از آنجایی که سیاتیک ممکن است به دلایل زیادی رخ دهد، عوامل خطر بالقوه‌ی بسیاری برای آن وجود دارد که شامل موارد زیر است، اما به این موارد محدود نمی‌شود:

• داشتن جراحت فعلی یا قبلی: آسیب به ستون فقرات یا کمر خطر ابتلا به سیاتیک را افزایش می‌دهد.
• سایش و پارگی طبیعی: با بالا رفتن سن، ساییدگی و پارگی طبیعی ستون فقرات می‌تواند منجر به گیرکردن اعصاب، فتق دیسک و سایر شرایطی شود که می‌تواند باعث سیاتیک شود. شرایط مرتبط با سن مانند آرتروز نیز می‌تواند نقش داشته باشد.
• داشتن اضافه وزن یا چاقی: ستون فقرات مانند یک جرثقیل ساختمانی است. وقتی که ایستاده‌اید وزنی که در جلوی بدن خود حمل می‌کنید همان چیزی است که ستون فقرات (جرثقیل) شما باید آن را بالا ببرد. عضلات پشت شما مانند وینچ و کابل هستند که شما را به صورت عمودی می‌کشند. هرچه وزن بیشتری داشته باشید، عضلات پشت شما باید بیشتر کار کنند. که می‌تواند منجر به کشیدگی عضلات کمر، درد و مشکلات دیگر شود.
• نداشتن استحکام در میان‌تنه: میان‌تنه اصطلاحی است که برای عضلات پشت و شکم (ناحیه معده) به کار می‌برند. مانند مثال جرثقیل، داشتن یک میان‌تنه‌ی قوی‌تر مانند ارتقاء اجزای جرثقیل برای تحمل بار سنگین‌تر است. ماهیچه‌های شکم شما مهم هستند زیرا به تقویت عضلات پشت کمک می‌کنند.
• شغل: مشاغلی که نیاز به بلند کردن اجسام سنگین، خم شدن زیاد یا کار در موقعیت‌های نامناسب یا غیرعادی دارند ممکن است خطر ابتلا به مشکلات کمر را افزایش دهند. با این حال، مشاغلی با نشستن طولانی مدت – به ویژه بدون حمایت مناسب از پشت – ممکن است خطر ابتلا به مشکلات کمر را افزایش دهند.
• عدم استفاده از وضعیت و فرم مناسب هنگام بلند کردن چیزی: حتی اگر از نظر بدنی مناسب و فعال باشید، اگر در طول وزنه‌برداری، تمرینات قدرتی یا فعالیت‌های مشابه از فرم مناسب بدن پیروی نکنید، باز هم می‌توانید مستعد ابتلا به سیاتیک باشید.
• ابتلا به دیابت: دیابت نوع ۲ خطر نوروپاتی محیطی مرتبط با دیابت را افزایش می‌دهد. این مشکل به اعصاب شما آسیب می‌رساند؛ از جمله هر یک از اعصابی که می‌توانند باعث درد سیاتیک شوند.
• عدم تحرک بدنی: نشستن طولانی‌مدت و عدم فعالیت بدنی می‌تواند خطر سیاتیک را افزایش دهد.
• استفاده از دخانیات: مصرف نیکوتین می‌تواند بر گردش خون تأثیر بگذارد و خطر درد مزمن را افزایش دهد. این شامل شرایطی مانند سیاتیک می‌شود.
• علل ناشناخته: بسیاری از موارد سیاتیک دلیل مشخصی ندارند که پزشکان بتوانند آن را پیدا کنند.

عوارض سیاتیک چیست؟

اکثر افراد به طور کامل از سیاتیک بهبود می‌یابند. با این حال، یک عارضه‌ی احتمالی سیاتیک، درد مزمن (طولانی مدت) است.

اگر آسیب جدی به عصب آسیب‌دیده وارد شود، ممکن است ضعف مزمن عضلانی، مانند مشکل «افتادگی پا» رخ دهد. این مشکل زمانی است که آسیب عصبی باعث بی‌حسی در پا می‌شود که راه رفتن عادی را دشوار یا حتی غیرممکن می‌کند.

درد سیاتیک شدید همچنین به طور بالقوه می‌تواند باعث آسیب دائمی عصبی و در نتیجه باعث از دست دادن احساس در پاهای آسیب‌دیده شود.

نحوه تشخیص درد سیاتیک

پزشک می تواند نشانه‌های درد سیاتیک پا را با استفاده از ترکیبی از روش‌ها تشخیص دهد. پزشک معمولا سابقه‌ی پزشکی را بررسی می‌کند و در مورد علائم شما می‌پرسد. همچنین یک معاینه‌ی فیزیکی هم انجام می‌دهد که شامل موارد زیر است:

• راه رفتن: سیاتیک اغلب باعث تغییرات قابل مشاهده در نحوه‌ی راه رفتن شما می‌شود. پزشک این تغییرات را به عنوان بخشی از فرایند تشخیص سیاتیک بررسی می‌کند.
• تست بلند کردن پا: برای این تست روی یک میز معاینه داراز می‌کشید و پاهای خود را صاف قرار می‌‌دهید. پزشک به آرامی پاهای شما را یکی یکی به سمت سقف بلند می‌کند و از شما می‌پرسد که چه زمانی شروع به احساس درد یا علائم دیگر می‌کنید. این تست می‌تواند به مشخص کردن علت سیاتیک و نحوه‌ی مدیریت آن کمک کند.
• سایر بررسی‌های انعطاف‌پذیری و قدرت: این تست‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا تعیین کند که آیا هر عامل دیگری باعث ایجاد یا کمک به سیاتیک شما می‌شود یا خیر.

چه آزمایشاتی برای تشخیص این بیماری انجام می‌شود؟

چندین آزمایش می‌تواند به تشخیص سیاتیک و رد شرایط مشابه کمک کند. رایج‌ترین یا محتمل‌ترین آزمایش‌ها شامل موارد زیر است اما محدود به این تست‌ها نمی‌شود:

• تصویر اشعه ایکس ستون فقرات یا سی تی اسکن
• اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
• بررسی سرعت هدایت عصبی
• الکترومیوگرافی (Electromyography)
• میلوگرام (Myelogram)

درد سیاتیک را چگونه درمان کنیم؟ (روش‌های درمان درد سیاتیک)

اما چگونه درد سیاتیک را کاهش دهیم؟ درمان سیاتیک معمولاً شامل تلاش برای کاهش درد و افزایش تحرک است. بسیاری از درمان‌ها کارهایی هستند که می‌توانید خودتان انجام دهید.

اگر درد سیاتیک شدید دارید که از بین نمی‌رود یا شدیدتر از حالت عادی است، چندین گزینه‌ی درمانی برای شما وجود دارد. اگر مورد شما شدید باشد یا سایر درمان‌ها کمکی نکنند، جراحی ممکن است یکی از گزینه‌های درمانی توصیه‌شده باشد.

درمان‌های خانگی

بسته به علت ایجاد درد، موارد خفیف‌تر سیاتیک معمولاً با خوددرمانی بهتر می‌شوند.

نکته‌ی مهم: دردهای متوسط ​​تا شدید، همراه با بی‌حسی و گزگز یا ضعف عضلانی همگی علائمی هستند که نیاز به مراقبت‌های پزشکی حرفه‌ای دارند. در این موارد اصلا خوددرمانی نکنید.

خوددرمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• یخ: کمپرس سرد یا یخ می‌تواند به کاهش درد و تورم در چند روز اول پس از شروع درد سیاتیک کمک کند. برای این کار می‌توانید از کیسه یخ استفاده کنید (اما همیشه آن را در یک حوله بپیچید تا از آسیب‌های ناشی از سرما به پوست خود جلوگیری کنید). هر بار ۲۰ دقیقه و چند بار در روز این کار را تکرار کنید.
• گرما: پس از چند روز اول استفاده از سرما یا یخ، از یک پد گرم‌کننده یا کمپرس گرم استفاده کنید. حرارت را هر بار به مدت ۲۰ دقیقه اعمال کنید. اگر هنوز درد دارید، بین کمپرس سرد و گرم انتخاب کنید؛ هر کدام که به بهترین وجه ناراحتی شما را تسکین می‌دهد.
• داروهای بدون نسخه: برای درد سیاتیک چه بخوریم؟ داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) معمولاً اولین انتخاب هستند. این داروها درد، تورم و التهاب را کاهش می‌دهند.
• کشش و فعالیت بدنی: یادگیری نحوه‌ی انجام حرکات کششی مناسب از یک مربی با تجربه می‌تواند کمک بزرگی باشد. مربیان همچنین ممکن است به شما کمک کنند تا به سایر تمرینات تقویتی عمومی، تقویت عضلات مرکزی بدن و تمرینات هوازی ادامه دهید. اگر برایتان سوال شده که پیاده‌روی برای درد سیاتیک مفید است یا مضر؟ این مطلب را از دست ندهید.

اگر رویکرد درمانی خودمراقبتی بعد از چند هفته کمکی نکرد، باید به پزشک مراجعه کنید.

درمان‌های محتاطانه

درمان‌های محتاطانه یک قدم بالاتر از خوددرمانی است. اگر خودمراقبتی مفید نبود یا اگر علائم شما به اندازه‌ای شدید باشد که نیاز به مراقبت بیشتر داشته باشد، پزشک می‌تواند این موارد را به عنوان گزینه‌های درمانی ارائه دهد.

درمان‌های محتاطانه می‌تواند شامل درمان‌های مشابه خودمراقبتی باشد، اما با راهنمایی و نظارت پزشک انجام می‌شود.

• داروهای تجویزی: داروهای مسکن، شل‌کننده‌های عضلانی و سایر داروها ممکن است به کاهش علائم سیاتیک کمک کنند. سایر داروها، مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای و داروهای ضد تشنج نیز ممکن است در صورت داشتن درد مزمن یا مبتنی بر عصب کمک کنند.
• فیزیوتراپی: هدف فیزیوتراپی یافتن حرکات ورزشی است که با کاهش فشار روی عصب، درد سیاتیک را کاهش می‌دهد. این شامل تمرینات کششی یا فعالیت‌های کم‌تاثیر مانند پیاده‌روی، شنا یا ایروبیک در آب است.
• تزریقات نخاعی: تزریقاتی مانند کورتیکواستروئیدها ممکن است باعث تسکین کوتاه‌مدت (معمولاً تا سه ماه) شود. این داروها معمولاً شامل بی‌حسی موضعی می شوند.
• درمان‌های جایگزین: این درمان‌ها محبوبیت زیادی دارند و گزینه هایی غیر از درمان‌های پزشکی استاندارد یا داروها را ارائه می‌دهند. درمان‌های جایگزین شامل مراجعه به یک کایروپراکتیک برای تنظیم ستون فقرات، یوگا، طب سوزنی و موارد دیگر است. ماساژ درمانی همچنین ممکن است به بهبود اسپاسم عضلانی که با سیاتیک رخ می‌دهد کمک کند. بیوفیدبک می‌تواند در مدیریت درد و کاهش استرس کمک‌کننده باشد.

چگونه درد سیاتیک را از بین ببریم؟

هنگامی که سیاتیک شدیدتر است، جراحی ممکن است بهترین گزینه باشد. معمولا پزشکان عمل جراحی را توصیه نمی‌کنند، مگر اینکه علائمی داشته باشید که نشان‌دهنده‌ی وقوع آسیب عصبی باشد یا احتمال بروز این آسیب قریب‌الوقوع باشد. همچنین اگر درد شدیدی دارید که شما را از کار کردن یا انجام روال معمول زندگی خود باز می‌دارد یا اگر علائم شما پس از شش تا هشت هفته درمان بهبود نیافتند، ممکن است جراحی را توصیه کنند.

گزینه های جراحی برای تسکین سیاتیک عبارتند از:

• دیسککتومی (Diskectomy): این یک جراحی است که در آن قطعات یا بخش‌های کوچکی از فتق دیسک که روی عصب فشار می‌آورد، برداشته می‌شود.
• لامینکتومی (Laminectomy): هر مهره دارای یک قسمت پشتی به نام لامینا است (در کنار مهره درست زیر پوست کمر قرار دارد). لامینکتومی شامل برداشتن بخشی از لامینا است که به اعصاب نخاعی فشار می‌آورد.

عوارض احتمالی درمان سیاتیک چیست؟

عوارض جانبی احتمالی درمان‌ها به عوامل زیادی بستگی دارد؛ به ویژه درمان‌های خاص مورد استفاده، شدت علائم، علت سیاتیک و… پزشک شما بهترین فردی است که در مورد عوارض جانبی احتمالی به شما اطلاع می‌دهد. پزشک همچنین می‌تواند در مورد مدیریت، به حداقل رساندن یا اجتناب از آن‌ها به شما توصیه کند.

چقدر بعد از درمان بهبود پیدا می‌کنیم؟

زمان بهبودی سیاتیک به درمان خاص، شدت علائم، علت آن‌ها و موارد دیگر بستگی دارد. بسیاری از موارد سیاتیک در عرض چهار تا شش هفته بدون نیاز به درمان پزشکی خاصی از بین می‌روند.

درد سیاتیک شدید نیز ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد تا بهبود یابد؛ به‌خصوص اگر علائم شدیدتری داشته باشید. انتظار بیش از حد برای درمان سیاتیک (معمولاً بیش از شش ماه) نیز احتمال نتیجه‌ی خوب را کاهش می‌دهد، بنابراین مهم است که برای مراجعه به پزشک خیلی منتظر نمانید.

دستگیره کمکی شاهگل مدل SH.K30

۱۷۰,۰۰۰

تومان

رکاب یدک بدون لوله ویلچر کد KH

۸۰,۰۰۰

تومان

خرید انواع ابزار سلامت

مشاهده همه

روش‌های جلوگیری از درد سیاتیک

آیا سیاتیک قابل پیشگیری است؟ برخی از علل سیاتیک قابل پیشگیری هستند، اما برخی دیگر به طور غیرقابل پیش بینی یا به دلایل ناشناخته رخ می‌دهند. برای عللی که قابل پیشگیری نیستند، ممکن است همچنان بتوان خطر ابتلا به آن‌ها را کاهش داد.

موارد زیر می‌تواند به پیشگیری از سیاتیک یا کاهش خطر بروز آن کمک کند:

• وضعیت بدنی صحیح را حفظ کنید. در حالی که نشسته‌اید، ایستاده‌اید، اشیاء را بلند می‌کنید و می‌خوابید، از تکنیک‌های وضعیت بدن صحیح، پیروی کنید.
• استفاده از دخانیات را ترک کنید (یا شروع نکنید). نیکوتین از هر منبعی (از جمله ویپ) خون‌رسانی به استخوان‌های شما را کاهش می‌دهد که می‌تواند ستون فقرات و اجزای مختلف آن را ضعیف کند.
• به وزنی که برای شما سالم است برسید و آن را حفظ کنید: پزشک می‌تواند شما را در مورد نحوه‌ی غذا خوردن و فعالیت بدنی راهنمایی کند. همچنین مطمئن شوید که کلسیم و ویتامین D کافی برای سلامت استخوان‌ها دریافت می‌کنید.
• فعال بمانید. فعالیت بدنی می‌تواند شامل همه چیز از حرکات کششی گرفته تا تمرینات قدرتی باشد. افزایش قدرت مرکزی و انعطاف‌پذیری می تواند کمردرد را بهبود بخشد. سایر اشکال فعالیت، مانند ورزش هوازی نیز می‌تواند به شما کمک کند به وزنی که برای شما سالم است برسید و آن را حفظ کنید.
• از خود در برابر سقوط و افتادن محافظت کنید. کفش‌هایی بپوشید که مناسب باشند و پله‌ها و مسیرهای پیاده‌روی را خلوت کنید تا احتمال سقوط شما کاهش یابد. اطمینان حاصل کنید که اتاق‌ها نور کافی دارند و دستگیره‌هایی در حمام و نرده در راه‌پله‌ها وجود دارد.
• در صورت نیاز برای بهبودی زمان بگذارید. سعی نکنید کمردرد را به سرعت درمان کنید. گاهی تلاش اضافه می‌تواند منجر به صدمات حتی بدتر شود. کمردرد نیز نباید شما را از فعال بودن باز دارد. شما همچنان می‌توانید در فعالیت‌های کم‌تاثیر مانند شنا، پیاده‌روی، یوگا یا تای چی شرکت کنید. یوگا برای درمان درد سیاتیک توصیه می‌شود.

چشم انداز و پیش‌بینی بیماری

موارد خفیف‌تر سیاتیک عموماً با گذشت زمان و خوددرمانی خودبه‌خود از بین می‌روند. اکثر افراد (بین ۸۰ تا ۹۰ درصد) مبتلا به سیاتیک بدون جراحی بهبود می‌یابند.

اگر درد سیاتیک شما پس از چند هفته خوددرمانی بهبود نیافت، یا نگران هستید که به همان سرعتی که انتظار داشتید بهبودی پیدا نمی‌کنید، باید با یک وزشک مشورت کنید.

چه زمانی می‌توانم به سر کار برگردم؟

اینکه چه زمانی می‌توانید به سر کار یا سایر فعالیت‌های معمولی خود بازگردید به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل شامل علائم شما، درمان‌هایی که دریافت می‌کنید و موارد دیگر است. پزشک بهترین فردی است که به شما می‌گوید آیا می‌توانید به سر کار خود بازگردید یا خیر و در صورت انجام این کار، چه اقدامات احتیاطی یا تغییراتی ممکن است نیاز داشته باشید.

چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنم؟

اگر موارد زیر را تجربه کردید، باید مراقبت‌های پزشکی اورژانسی دریافت کنید:

• هر گونه ضعف عضلانی.
• از دست دادن کنترل روده یا مثانه.
• درد شدیدی که شما را از فعالیت‌های معمول باز می‌دارد و بیش از چند ساعت طول می‌کشد.
• درد شدید ناگهانی، بی‌حسی یا هر گونه علائم دیگر سیاتیک بلافاصله پس از زمین خوردن، تصادف اتومبیل یا هر رویدادی که باعث آسیب شود.

آیا سیاتیک به طور ناگهانی رخ می‌دهد یا ایجاد آن به زمان نیاز دارد؟

سیاتیک می‌تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ظاهر شود. بستگی به علت دارد. فتق یا آسیب دیسک می‌تواند باعث درد ناگهانی شود. آرتریت در ستون فقرات یا سایر بیماری‌های دژنراتیو به آرامی در طول زمان ایجاد می‌شود.

آیا افزایش وزن در بارداری باعث سیاتیک می‌شود؟

سیاتیک در بارداری شایع است اما معمولاً به تغییرات وزن بارداری مربوط نمی‌شود. دو عامل اصلی توضیح می‌دهند که چرا احتمال وقوع آن در دوران بارداری بیشتر است.

اولین توضیح مربوط به هورمون‌های مرتبط با بارداری است. این هورمون‌ها می‌توانند باعث شل شدن رباط‌ها و بافت همبند در ستون فقرات شما شوند. این شل شدن ستون فقرات شما را انعطاف‌پذیرتر می‌کند، که می‌تواند باعث لغزش دیسک، فشرده شدن اعصاب و سیاتیک شود.

وزن و موقعیت جنین نیز می‌تواند به عصب فشار بیاورد.

خبر خوب این که راه‌هایی برای کاهش درد سیاتیک در دوران بارداری وجود دارد و این درد باید پس از تولد از بین برود. فیزیوتراپی و ماساژ درمانی، دوش آب گرم، کمپرس گرم، داروها و سایر اقدامات می‌تواند کمک‌کننده باشد. تمرین وضعیت بدنی صحیح در دوران بارداری نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد.

در صورت ابتلا به سیاتیک باید استراحت کنم؟

استراحت در دو روز اولی که درد سیاتیک دارید مفید است. اما استراحت کامل به احتمال زیاد کمکی نمی‌کند و عدم فعالیت بدنی می تواند درد شما را بدتر کرده و روند بهبودی را کندتر کند. باید به اندازه‌ی کافی فعال باشید تا انعطاف‌پذیر بمانید و قدرت خود را حفظ کنید، اما سیاتیک را بدتر نکنید یا به خودتان آسیب نرسانید. پزشک می‌تواند شما را راهنمایی کند که چگونه این تعادل را پیدا کنید و به بهبودی شما کمک کند.

جمع‌بندی

درد سیاتیک یک درد آزاردهنده در کمر، باسن یا پاها است که می‌تواند زندگی را مختل کند. خوشبختانه، برای بهبودی آن راه‌های زیادی وجود دارد و موارد خفیف سیاتیک با درمان‌های خانگی بهبود پیدا می‌کند. علائم شدیدتر آن نیز با مراجعه به پزشک، قابل درمان است.

منبع: Clevelandclinic