طرفداری | پس از کنار رفتن بهروز عطایی از سمت خود به عنوان سرمربی تیم ملی والیبال ایران، انتخاب جانشین او تبدیل به دغدغه اول ورزش کشور شد؛ دغدغهای که البته رفع آن زمان زیادی برد و نهایتا مائوریسیو پائز به نیمکت تیم ملی والیبال کشورمان رسید.
اما در پروسه طولانیمدت یافتن سرمربی جدید، نامهای مختلفی برای قبول این پست شنیده میشد؛ از جمله سعید معروف، کاپیتان نسل طلایی والیبال ایران. در حالی که محمدرضا داورزنی، رئیس وقت فدراسیون والیبال، نسبت به این این انتخاب تمایل داشت و حتی به صورت تلویحی نشستن معروف روی نیمکت تیم ملی را تایید کرد اما پایان کار رئیس باسابقه در فدراسیون، همه چیز را تغییر داد.
با توجه به عدم اقبال هواداران پس از عملکرد نچندان خوب تیم ملی والیبال زیر نظر بهروز عطایی نسبت به کادر ایرانی، شاید در صورت انتخاب سعید معروف به این سمت، کار برای او سخت میشد و ممکن بود با اولین لغزش در این برهه حساس کنونی که هنوز تکلیف سهمیه المپیک پاریس مشخص نشده، پرونده اسطوره والیبال ایران به عنوان سرمربی برای همیشه بسته میشد؛ نوعی سرمایهسوزی که مشابه آن را پیشتر در ورزش ایران به کررات مشاهده کردهایم.
سعید معروف اگر مهمترین والیبالیست تاریخ ایران نباشد، قطعا یکی از برترینهاست و این که او روزی هدایت تیم ملی والیبال را عهدهدار خواهد شد، موضوعی غیرقابل انکار است. تنها مانع این مهم، رسیدن زمان مناسب آن است.