فیلم «بری لیندون» دوگانگی استنلی کوبریک را چگونه به تصویر می‌کشد؟

درام تاریخی «بری لیندون» نمایشی از تبدیل خلاقانه‌ی زندگی روزمره به استعاره‌ای عمیق و چندلایه است که در بطن روایت آن حقیقت درونی شخصیت‌ها و زیرسطح ظاهری موقعیت‌‌ها با نگاه دوگانه‌ی استنلی کوبریک دَرهم می‌آمیزد.

استنلی برای شکل‌گیری جهان فکری خلاق و متفکرانه‌ی خود، بسیار ژرف‌نگر بود و با ریزبینی حساسیت‌برانگیزی، تمام جزئیات را بررسی می‌کرد بلکه درنهایت فیلم‌هایش به اثری توصیفی بدل نشود. کوبریک طی دوران هنری خود، بارها لقب یک فیلم‌ساز سرد و جدی را دریافت کرد که این امر تا حدی درست بود. اما از طرفی برخی اظهار دارند که هر تصوری مبنی بر اینکه این کارگردان به بازیگرانش دستور داده تا دیالوگ‌ها را کلمه‌به‌کلمه بگویند، بی‌شک کاملا اشتباه است.

با وجود همه‌ی این‌ها، نقش‌آفرینان اصلی فیلم «بری لیندون» دومینیک سوج و لیان ویتالی، درباره شخصیت این کارگردان تصویری متمایز ارائه دادند. آن‌ها در صحبت با یک مجله سینمایی مدعی شدند که چگونه استنلی می‌توانست با استفاده از کم‌ترین جزئیات به سمت جریان اصلی پیش رود.

بیشترین شهرت کوبریک برای نوع برخوردش در کشف شخصیت‌ پنهانی بازیگران بود. احتمالا آشکار شدن شخصیت حقیقی و خصایص نهفته آن‌ها به او کمک می‌کرد که مطابق با موقعیت‌ و شرایط بحرانی فیلم، بهتر نقش خود را ایفا کنند. درواقع شاید این کشف در کنه‌ی کمال‌گرایی بی‌حد و مرز و حتی آزاردهنده‌ی کوبریک قرار نگیرد و چه بسی لطف بزرگی به خود بازیگران بود. همانطور که ویتالی در ادامه توضیح داد: «او به یک کنترل‌‌گر مشهور است، اما زمانی که یک بازیگر مناسب پیدا می‌کرد، آن‌ها را آزاد می‌گذاشت و سپس یک نظاره‌گر باقی می‌ماند».

دومینیک سوج اظهار داشت: «کوبریک همیشه درحال آزمایش و امتحان کردن بود. او گاهی بداهه چیزهایی می‌گفت و اگر در آن‌ها ویژگی‌های جالبی پیدا می‌کرد به مراتب مسیر را جلوتر می‌برد». در ابتدا هر دو ستاره زمان کوتاهی برای ایفای نقش خود داشتند، اما رویکرد سخت‌گیرانه‌ی کوبریک منجر به برسی تحقیقات طولانی‌تری شد.

• فیلم «دکتر استرنجلاو» کوبریک چگونه به یک کمدی تبدیل شد؟

این بینش آزادانه سبب رشد ایده و افکار خلاقه می‌شود، بدین ترتیب کوبریک استوری بورد را حذف کرد تا در جهان بی‌قید ایده‌ها و تصاویر قدم بگذارد. ویتالی توضیح داد: «او با لنزها، منظره‌یاب و نوارچسب به همراه بازیگران سر صحنه می‌رفت و منتظر بود که تصاویری خلاقانه و خاص کاملا آنی پدیدار شوند».

فیلم «بری لیندون» به خوبی دوگانگی استنلی کوبریک را نشان می‌دهد. لیان ویتالی اذعان داشت: «کوبریک با جود شخصیت سخاوتمند و مهربانش، تقریباً به همان اندازه سخت‌گیر و بدخلق بود. او درحالی که مانند آفتاب دیده می‌شد، همچنین توپی از خشم غیرقابل کنترل را با خود حمل می‌کرد، بنابراین هیچ حد میانه‌ای نداشت».

منبع: Faroutmagazine