در حالی که «رد دد ریدمپشن» (Red Dead Redemption) و دنباله‌ی آن از مشهورترین و تحسین شده‌ترین آثار راک‌استار گیمز (Rockstar Games) هستند، بسیاری از طرفداران این سری با اثری که در سال ۲۰۰۴ همه چیز را شروع کرد، آشنایی ندارند. رد دد ریوالور (Red Dead Revolver)، اولین قسمت رسمی از سری رد دد، قربانی یک روند توسعه‌ی غیرمعمول شد. علی‌رغم نقش راک‌استار در توسعه و انتشار محصول نهایی، این بازی زندگی خود را زیر نظر توسعه‌‌دهنده‌ی مشهور ژاپنی، کپ‌کام (Capcom) آغاز کرد.
رد دد ریوالور زمانی که در سال ۲۰۰۲ معرفی شد، یک بازی امیدوارکننده به نظر می‌رسید. تریلرهای اولیه‌ای که به مطبوعات بازی نشان داده شد، این بازی را یک اثر تیراندازی آرکید بسیار جذاب نشان می‌داد که به نظر می‌رسید در کنار بسیاری دیگر از بازی‌های کلاسیک کپ‌کام قرار می‌گیرد. به همین دلیل وقتی کپ‌کام به طور ناگهانی بازی را در آگوست ۲۰۰۳ کنسل کرد، خیلی‌ها را شگفت‌زده کرد، اما راک‌استار گیمز چهار ماه بعد احیای این پروژه را اعلام کرد. تاریخ پر فراز و نشیب توسعه‌ی رد دد ریوالور پر از اتفاقات غیرعادی مشابه است و توضیح می‌دهد که چرا این بازی شبیه هیچ چیز دیگری در تاریخ راک‌استار نیست.
توسعه رد دد ریوالور در سال ۲۰۰۰ با همکاری کپ‌کام و استودیوی انجل (Angel Studios) آغاز شد که قبلا روی پورت رزیدنت اویل ۲ برای نینتندو ۶۴ نیز با هم کار کرده بودند. یوشیکی اوکاموتو (Yoshiki Okamoto)، مدیر عامل کپ‌کام در آن زمان، در ابتدا بازی را به عنوان یک اثر سوم شخص تیراندازی با مضمون SWAT ارائه کرد، با این حال این دو استودیو بعدها به توسعه‌ی یک بازی در غرب وحشی رضایت دادند. تقریبا هیچ بازی تا آن زمان به صورت جدی به ژانر وسترن نپرداخته بود، بنابراین به نظر می‌رسید این تغییر وسیله‌ای آسان برای اطمینان از متمایز شدن رد دد ریوالور از دیگر بازی‌های تیراندازی سوم شخص آن دوره باشد. متاسفانه، این تصمیم به طور مستقیم به توسعه‌ی پر از مشکل بازی منجر می‌شود.
اگرچه کپ‌کام و انجل استودیوز هر دو مشتاق کار روی اثری با مضمون وسترن بودند، آن‌ها ایده‌های کاملا متفاوتی در مورد نحوه‌ی به تصویر کشیدن آن داشتند. انجل می‌خواست که بازی بازگشتی به فیلم‌های کلاسیک وسترن اسپاگتی باشد، با این امید که بتواند هم اکشن و هم لحن گاها جذابی را که ژانر را تعریف می‌کرد، به تصویر بکشد. در مقابل، کپ‌کام قصد داشت این بازی را یک بازی عجیب و غریب الهام گرفته از آثار آرکید باشد که شامل عناصر خارق‌العاده‌ای مانند شخصیت‌ها و هیولا‌های ماوراء طبیعی است. استودیو‌ها مرتبا بر سر دیدگاه‌های متضاد خود در مورد بازی با هم درگیر می‌شدند و همراه با تفاوت زبان توسعه‌دهندگان، توسعه‌ی بازی با مشکلات زیادی مواجه شد.
تا سال ۲۰۰۲، هم کپ‌کام و هم انجل استودیوز شک داشتند که ساخت رد دد ریوالور روزی تکمیل شود. تقریبا در همان زمان، کمپانی Take-Two Interactive استودیوی انجل را تصاحب کرد و در نتیجه این توسعه‌دهنده به راک‌استار سن دیگو (Rockstar San Diego) تغییر نام داد و راک‌استار گیمز، مالکیت پروژه‌های استودیو، از جمله کار آن روی رد دد ریوالور را بدست آورد. بنیانگذاران راک‌استار شدیدا می‌خواستند روی یک بازی اکشن با تم وسترن کار کنند و کپ‌کام موافقت کرد که به آن‌ها اجازه دهد توسعه‌ی رد دد ریوالور را بر عهده بگیرند. البته کپ‌کام همچنان ناشر بازی ژاپنی بود. به این ترتیب، لغو و احیای رد دد ریوالور در سال ۲۰۰۳ تنها به عنوان یک اعلامیه‌ی غیرمتعارف از رفتن بازی زیر نظر یک ناشر جدید عمل کرد.
با کنار گذاشتن کپ‌کام، راک‌استار کنترل بیشتری بر بازی بدست آورد و این به سازندگان اجازه داد تا بازی را به نوعی توسعه دهند تا ادای احترامی مناسب به سینمای کلاسیک وسترن داشته باشد. این به معنای کاهش عناصر فراطبیعی‌ای بود که توسط کپ‌کام اضافه شده بود و همچنین اضافه شدن صحنه‌های داستانی جدید و موسیقی‌ای که مستقیما از فیلم‌های قدیمی وسترن اسپاگتی گرفته شده بود، می‌شد. راک‌استار پس از خروج کپ‌کام تنها ۹ ماه فرصت داشت تا این تغییرات را انجام دهد و بازی را تکمیل کند، اما نتیجه‌ی کار آن یک اثر اکشن سرگرم‌کننده و خاطره‌انگیز بود. با این حال، رد دد ریوالور از توسعه‌ی پر دردسر خود در امان نماند. علی‌رغم تلاش‌های استودیوی سن دیگو برای اجرای ایده‌های اصلی خود در بازی در یک ضرب‌الاجل محدود، عناصر متضاد پشت ساخت آن، اثر قابل توجهی در نسخه‌ی نهایی بر جای گذاشتند.
رد دد ریوالور ماجرای رد هارلو (Red Harlow)، یک شکارچی جایزه بگیر است که شباهت زیادی به کلینت ایستوود (Clint Eastwood)، بازیگر مشهور آمریکایی، دارد. او سال‌ها پس از کشته شدن والدینش توسط گروهی از مزدوران، برای انتقام گرفتن از مردانی که مسئول مرگ آن‌ها هستند، تلاش می‌کند. در طول راه، او وظایف مختلفی را می‌پذیرد که باعث می‌شود تعداد زیادی از قانون شکنان عجیب و غریب را شکار کند. برخلاف داستان‌های ظریف و هیجان‌انگیز جان مارستون و آرتور مورگان از رد دد ریدمپشن، سفر رد یک ماجراجویی سریع است که عمدتا برای بردن بازیکنان از یک مرحله‌ی اکشن بهمرحله‌ی بعدی عمل می‌کند. رد دد ریوالور لحن فوق‌العاده‌ی خود را با کات‌سین‌هایی با افکت Grain و شخصیت‌های خاص که به الهامات سینمایی بازی بازمی‌گردند، ارائه می‌دهد.
چیزی که به سبک متمایز رد دد ریوالور اضافه می‌کند، ریتم بازی هیجان‌انگیز و سریع آن است. این بازی از نظر فنی مانند دنباله‌های آن، یک اثر تیراندازی با محوریت کاو یا همان کاور شوتر است، اما تاکید بیشتری بر حرکت مداوم و جاخالی دادن دارد که به نوبه‌ی خود بیشتر مبارزات را چالش‌برانگیز می‌کند. هر مرحله همچنین به بازیکنان بر اساس دقت، سرعت و آسیب دریافتی پاداش می‌دهد. برخی از این بازشدنی‌ها شخصیت‌های اضافی در حالت چند نفره‌ی بازی هستند. از طرفی در طول کمپین تک نفره، بازیکنان گاهی کنترل شخصیت‌های دیگری را که هر کدام از توانایی‌های رزمی منحصر به فردی برخوردارند، در دست می‌گیرند، مانند قابلیت Dead Eye رد که جزء اصلی بازی‌های بعدی شد.
بین ماموریت‌های خاص، رد می‌تواند در اطراف بریمستون، شهر کوچکی متشکل از مغازه‌های متعددی که آیتم‌های مختلف و اسلحه می‌فروشند، پرسه بزند. بریمستون به اندازه‌ی جهان‌های باز رد دد ریدمپشن بزرگ یا تعاملی نیست، اما همچنان می‌تواند مانند یک مکان واقعی با شخصیت‌های فراوان احساس شود. بازیکنان می‌توانند با افراد مختلف شهر صحبت کنند و با پیشرفت بازی به فروشگاه‌های جدید دسترسی داشته باشند. در واقع علی‌رغم محدودیت‌هایش، منطقه‌ی کوچک رد دد ریوالور به عنوان پایه‌ای عالی برای جهان‌های بزرگتر این سری عمل کرد.
در این میان متاسفانه گیم‌پلی و داستان رد دد ریوالور هر دو با جهت‌گیری غیرمتمرکز آن متوقف شده‌اند. گفتنی است که بازی سعی می‌کند از طریق لحن خاص خود داستانی جدی ارائه دهد، اما اغلب این تعادل ظریف را با ایده‌هایی که برای دنیای آن بسیار عجیب به نظر می‌رسند، کاهش می‌دهد. مبارزه با گروه‌های دلقک‌ها با صدای بلند و یک دانشمند دیوانه از راه دور تنها نمونه‌هایی از لحظاتی هستند که در برابر داستان انتقام‌جویانه‌ی بازی قارار می‌گیرند. این ایده‌ها احتمالا باقی‌مانده‌ای از کار کپ‌کام روی بازی هستند، اما متاسفانه راک‌استار نتوانست این عناصر را به خوبی با لحن جدی بازی ادغام کند. در عوض، تغییر لحن رد دد ریوالور منجر به داستانی می‌شود که برای جدی بودن بیش از حد احمقانه به نظر می‌رسد و برای کمدی بودن بیش از حد جدی است.
رد دد ریوالور همچنین فاقد طراحی سایر آثار راک‌استار است. برخی از مراحل چالش‌های گیم‌پلی خلاقانه و خطرات محیطی را معرفی می‌کنند، اما بیشتر مراحل فقط مکان‌های نبرد کوچک و مسیر‌هایی خطی هستند که معمولا بعد از مدتی شما را خسته خواهند کرد. مبارزات با باس‌ها نیز به همین صورت است و بهترین‌های آن با تشویق بازیکنان به حرکت کردن و در عین حال شلیک دقیق، مطابق با نقاط قوت بازی عمل می‌کنند. با این حال بیشتر این نبرد‌ها چیزی بیش از تیراندازی‌هایی تکراری نیستند که به سرعت خسته‌کننده می‌شوند. البته هیچ‌کدام از این نقص‌ها مانع از این نمی‌شود که رد دد ریوالور یک بازی لذت‌بخش باشد، اما راه‌هایی را که راک‌استار مجبور به سازگاری با چشم‌انداز اصلی و توسعه‌ی سریع برای رسیدن به ضرب‌الاجل‌ها کرده بود، برجسته می‌کند. خوشبختانه رویای این استودیو برای کاوش در غرب وحشی به صورت دیجیتال به همین جا ختم نشد.
رد دد ریدمپشن همه‌ی چیز‌هایی را که راک‌استار امیدوار بود با رد دد ریوالور انجام دهد را بیشتر در بر می‌گرفت. بدون محدودیت‌های فنی و خلاقانه‌ی بازی اول، این شرکت یک اثر تیراندازی سوم شخص رضایت‌بخش، یک جهان باز همه‌جانبه و یک داستان گیرا ارائه کرد که هم ادای احترامی کامل به ژانر وسترن و هم یک شاهکار در نوع خود محسوب می‌شود. علاوه‌بر این، رد دد ریدمپشن به درستی لحن تاریک، کیفیت سینمایی و سطح بالای راک‌استار را به تصویر کشید به طوری که نسخه‌ی قبلی هرگز نتوانست به آن دست یابد.
با وجود انحراف گسترده‌ی رد دد ریدمپشن از مسیری که بازی قبلی ایجاد کرده بود، این سری میراث رد دد ریوالور را به طرق مختلف زنده نگه داشته است. مکانیک‌های گیم‌پلی معرفی شده در ریوالور مانند هدف‌گیری با صحنه آهسته یا همان Dead Eye و دوئل‌ها به ویژگی‌های نمادین نسخه‌های بعدی تبدیل شدند. علاوه‌بر این، شخصیت‌های ریوالور دربخش چند نفره‌ی رد دد ریدمپشن قابل بازی بودند و NPCها در رد دد ریدپشن ۲ گاهی اوقات شایعاتی در مورد افسانه‌یرد هارلو ذکر می‌کنند. جالب است بدانید که عناصر عجیب و غریب ریوالور نیز به لطف راز‌های ماوراء طبیعی رد دد ریدمپشن ۲ و بسته‌ی الحاقی Undead Nightmare در رد دد ریدمپشن به بخشی از هویت این سری تبدیل شده‌اند.
رد دد ریوالور حتی با وجود ایرادات فراوان، باز هم اثری سرگرم‌کننده و به یاد ماندنی را از ژانر وسترن ارائه کرد. خوب یا بد، لحن غیرقابل پیش‌بینی و گیم‌پلی چالش‌برانگیز آن به این اثر کمک کرد تا به عنوان یکی از اصلی‌ترین بازی‌های راک‌استار شناخته شود. این همچنین به بازی کمک کرده است که علی‌رغم رفتن زیر سایه‌ی دنباله‌هایش، جامعه‌‌ای هرچند کوچک از طرفداران و جذابیت منحصر به فرد خود را در طول سال‌ها حفظ کند. در نهایت اگرچه این بازی چیزی نیست که اکثر بازیکنان جدید از این سری انتظار دارند، اما رد دد ریوالور یک اثر مهم در تاریخ بازی‌های ویدیویی و سزاوار توجهی بیشتر است.
منبع: CBR
