طرفداری | المپیک لندن عجیب‌ترین المپیک برای کاروان ورزشی ایران بود زیرا ایران توانست چند سال بعد از اتمام این رقابت‌ها، مدال طلا بدست بیاورد.
به غیر از مدال طلای سعید محمدپور در رشته وزنه برداری، کمیل قاسمی نیز 10 سال بعد از پایان رقابت‌های 2012 لندن، مدال طلای خود را دریافت کرد.
کمیل قاسمی متولد 8 اسفند 1366 در شهر جویبار، مهد کشتی ایران است. او دارنده 4 طلای جام جهانی کشتی، یک نقره قهرمانی جهان و دارنده یک مدال طلا و یک نقره المپیک است و یکی از پرافتخارترین ورزشکاران ایرانی در المپیک محسوب می‌شود.
کمیل قاسمی، برای رقابت‌های المپیک 2012 با پرویز هادی، قهرمان آسیا در سال 2012 رقابت کرد و با پیروزی مقابل هادی، دوبنده تیم ملی را بر تن کرد. او در المپیک لندن ابتدا نمایندهٔ کشور کانادا را در دو وقت شکست داد، سپس در برابر آرتور تایمازوف قهرمان جهان و المپیک در دو وقت شکست خورد؛ طبق قانون کشتی در آن زمان، در کشتی‌گیری که دو راند از سه راند را پیروز می‌شد و در صورت تساوی در یک راند کار به کلینچ کشیده می‌شد و ورزشکار خوش‌شانس‌تر پای حریف را می‌گرفت و در صورت اجرای فن راند را برای خود می‌کرد و در دیدار قاسمی مقابل تایمازوف در هر دو وقت، قرعهٔ گرفتن پای حریف به نفع تایمازوف درآمد. با رفتن تایمازوف به دیدار پایانی، قاسمی در جدول شانس دوباره برای کسب برنز قرار گرفت. وی ماتوهاین از آلمان را در دو وقت شکست داد و در نهایت ترول دلاگنف آمریکایی را در سه وقت مغلوب کرد و به مدال برنز المپیک دست یافت.
وی پس از مثبت شدن تست دوپینگ نفرات اول و دوم وزن خودش به مدال طلای المپیک رسید.
بعد از گذشت ۷ سال و در سال ۲۰۱۹ با بررسی‌های کمیته ضد دوپینگ کمیته بین‌المللی المپیک دوپینگ آرتور تایمازوف ازبک محرز شده و ۲ طلای المپیک او در سال‌های ۲۰۰۸ پکن و ۲۰۱۲ لندن از او پس گرفته شد و همچنین دوپینگ داویت مودزماناشویلی، کشتی‌گیر گرجستانی که نایب قهرمان مسابقات شده بود نیز مثبت اعلام شد تا بنا به اعلام اتحادیه جهانی کشتی این دو ورزشکار از جدول مدال‌آوران حذف شدند و کمیل قاسمی از ایران و بیلال ماخوف از روسیه که هر دو مشترکا مدال برنز را بدست آورده بودند، برنده جدید مدال طلا شوند و در ۲۲ آبان ۱۴۰۰، مدال طلای قاسمی در المپیک لندن به‌صورت رسمی توسط کمیته بین‌المللی المپیک تأیید شد.
مدال طلای کمیل قاسمی در دهم شهریور 1401 با حضور رئیس کمیته ملی المپیک، نماینده مردم جویبار در مجلس، علیرضا دبیر رییس فدراسیون و جمعی از قهرمانان و ملی‌پوشان کشتی در محل خانه کشتی شهید مصطفی صدرزاده اهدا شد.
با کسب مدال طلا توسط کمیل قاسمی، تعداد مدال های طلای کسب شده توسط کشتی ایران در المپیک‌ها به عدد ۱۱ رسید و تصویر او در کنار تصاویر بزرگان و قهرمانان المپیک ایران در رشته کشتی اعم‌از؛ امامعلی حبیبی، غلامرضا تختی، عبدالله موحد، رسول خادم، علیرضا دبیر، حمید سوریان، امید نوروزی، قاسم رضایی، حسن یزدانی و محمدرضا گرایی بر دیوار نقش بست.
کمیل قاسمی در باره این مدال طلا گفت:
مطمئنا اگر می‌توانستم در همان المپیک لندن به فینال بروم و مدال طلا بگیرم، شرایط فرق می‌کرد و لذت دیگری داشت. تصور کنید در لندن بعد از آن همه تلاش روی سکو اول قرار می گرفتم. به هر حال من کار خودم را کردم و حالا بعد از چند سال نتیجه‌اش را می‌بینم. من منتظرم رسیدن مدال طلا به من اعلام رسمی شود.
او نیز همانند سعید محمدپور از تغیر مسیر زندگی در صورت کسب مدال طلا در همان تورنومنت گفت:
من آن کشتی نیمه نهایی را خیلی نزدیک به تایمازوف باختم. بعد از تساوی در ۲ تایم با خوش شانسی تایمازوف کلینچ به نفع او درآمد و مرا برد. شاید اگر گوی شانس به نفع من درمی آمد، همان موقع طلا می گرفتم. به هر حال خواست خدا بوده که بعد از ۷ سال به مدال طلا برسم. صددرصد اگر طلای المپیک را می‌گرفتم، مسیر زندگی‌ام را عوض می‌شد. طلای المپیک سقف رویاهای یک ورزشکار است.
وی درباره تفاوت گرفتن مدال در همان دوره مسابقات با شرایطی که الآن دارد تصریح کرد:
قطعا گرفتن مدال در آن جو خیلی تفاوت داشت. من دو بار رفتن روی سکوی المپیک را تجربه کردم و به نظرم یک حس وصف ناشدنی است، اما گرفتن مدال طلا و ایستادن روی سکوی قهرمانی حس دیگری دارد. حتی گرفتن طلای المپیک در سال 2012 می توانست مسیر زندگی مرا هم تغییر دهد. با این حال طلای المپیک هر زمانی که باشدف مهم است و در تاریخ ثبت می شود.
